5 “നങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് തെയ്വം നങ്കളിൽ തന്തിരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് നങ്കെ തെയ്വമെ വുട്ട് അകന്ത് പോവാനില്ലെ ഒൺ വയ്രായ്ക്കമാ നിക്കിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് വുറുതാവീ?
തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് എപ്പണും ചത്തിയം താൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. തെയ്വത്തിലെ വശനം കിടച്ചവേരാളെ തെയ്വം തേവാതികാടൊൺ വുളിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
“അവറെ കുത്തിയവൻകാക്ക് അവറെ നോക്കും” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ ഇനിയൊരു പണ്ണേലും എളുതിയിരുക്കിനെ.
താവീത് തലവശീൽ നുണ്ണും അവൻ പിശച്ചെ പട്ടണമാനെ ബെതിലകേമിൽ നുണ്ണും കിരിശ്ത്തു വരിനെ ഒൺതാനെ? തിരുവെളുത്ത് ചൊന്നത്” ഒൺ കേട്ടെ.
ഇം ആക്കോവിലെ മക്കകാട്ടിൽ വലിയോരുകാടെല്ലാരും തമ്പി ഓശേപ്പുകാക്ക് പുറണിയെന്തി അവനെ മിശ്രേമിലവേരാക്ക് വിത്തെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം അവനും മത്തും ഇരുന്തെ.
അവറെ എല്ലാത്തരം ചുട്ടിത്തനം, കെട്ടെ നിനപ്പ്, തിൻമെ, തൂതൻ, കുറുപ്പുനാത്തെ പുത്തി ഇതെല്ലാം നുറഞ്ചവേരാളും പുറണി, കുലെ, പിണക്ക്, വഞ്ചനെ, പകെ ഇതുകാടെല്ലാം നുറഞ്ചവേരാളും താൻ.
അത് എകനയൊണ്ണാ, “ഏൻ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചക്കിതിയൊള്ളാ ഒൺ ഉലകത്തുക്ക് ബൂറാ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഏൻ നിന്നെ രാശാവായ്ക്കിരുക്കിനെ” ഒൺ തെയ്വം പറവോൻകാൽ ചൊല്ലിയത് ഉടയാ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
തെയ്വത്തിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചതും നിങ്കളിൽ ഇരുക്കിനതുമാനെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ആലയംതാൻ നിങ്കെ ഉടമ്പുകാട് ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തതീ? നിങ്കെ ഉടമ്പിലെ ഉടമെ നിങ്കെ നാത്തെ.
തെയ്വത്തിലെ ആലയത്തുക്കും ചിലകാട്ടുക്കും മത്തും എന്തൻ പൊരുത്തം? നങ്കെ ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ ആലയംതാനേ? “ഏൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് അവറളും മത്തും നടക്കുകേം ചെയ്യും ഏൻ അവറെ തെയ്വമും അവറെ എൻ ചനമും ആയിരുക്കും” ഒൺ തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാനേ?
എകൂതരല്ലാത്തവേരാളെ ഉടവുറെ നമ്പിക്കനാലെ തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പാക്കും ഒൺ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ മിന്നേക്കൂട്ടി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ “നിന്നോടെ മനിശെ മാനടവനുക്ക് ബൂറാ നൽമെ കിടയ്ക്കും” ഒണ്ണെ അം പുതുവൻ ചേതിയെ തെയ്വം അബുറാകാമുകാക്ക് മിന്നേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഒരു കാലത്തിൽ നങ്കെ അറിവു നാത്തവേരായും ചൊന്നതവുട്ട് ചുരക്കായെ ചെയ്യിനവേരായും വഞ്ചനേക്കും ഉലക ചുകത്തുക്കും കൺ പാരുവയാനെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം അകപ്പട്ടവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലീം അക്കുമിക്കും പിണയ്ങ്കി ഒവ്വോരാളെ പുറിച്ച് നുറുത്തിയവേരാളും താനേ.