9 അം നാക്കിൽ നങ്കെ തകപ്പനും കരുത്താവുമാനെ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി ആടി പാടിനെ; അതേ നാക്കിൽ തെയ്വം ഉടയാ പുറവീൽ തിട്ടിച്ചെ മനിശനുക്ക് ചാപ്പമാം ഇടിനെ.
അന്നേരം പത്തിരോശ്, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ അം മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ. ഏൻ ചൊന്നത് നരിയൊണ്ണാ തെയ്വം എനക്ക് തണ്ടനേ തരട്ടെ” ഒൺ പൊറുപൊറുക്കേക്ക് തുടയ്ങ്കെ. അപ്പണേ ഒരു ചാവൽ കോശി കൂവിയെ.
ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, നിങ്കെ വുറോതീകാൽ ആത്തിരമാ ഇരിൻ ഒണ്ണും നിങ്കളെ തൊല്ലെ ചെയ്യിനവേരാക്ക് വായാതുകേം ചെയ്യിൻ;
അതുനാലെ ഏൻ ചാളവനൊണ്ണാലും എൻ ആശെ തെയ്വത്തുകാൽ മട്ടുംതാൻ.
അവറെ ഇതയത്തിലെ വയ്രായ്ക്കം ചാപ്പെ വാക്കായ് പുറത്തിൽ വരിനെ.
ആൺ പുള്ളെ തെയ്വത്തിലെ പുറവീം മകത്തമും ആനതുനാലെ തലേൽ മുക്കാക്കിടിളതില്ലെ. ഒണ്ണാ പെൺമ്പുള്ളെ ആൺ പുള്ളേലെ മകത്തം താൻ.
മേലോകത്തിലെ നൽവരം മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ തന്ത് നങ്കളെ കൂശാടി വുട്ടിരുക്കിനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നങ്കെ മകിമെ കൊടുക്കാം.
പടുവനുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യും തൂക്കാലിച്ചിയേരുക്ക് അവറെ ഇളുവെട്ട് ഇരുക്കിനവോളെ ഉതവിയെ ചെയ്യും ഉലകത്തിലെ കളങ്കത്തിൽ എമ്പട്ടോകാതെ ഉടയാളമേ കാപ്പാത്തുകേം ചെയ്യിനാതാൻ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് ചുത്തമാനവനും നല്ലെ നീതിയൊള്ളവനുമാനെ ചാമിക്കാറൻ.
ഒരേ വായിലേ നങ്കെ നൽമെ ചൊല്ലുകേം ചാപ്പമെ ഇടുകേം ചെയ്യിനെ. പിരിയമാനവേരാളേ, ഇകനെ ചെയ്യിനത് ചരിയില്ലെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മകത്തമൊണ്ടാകട്ടെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം ഉശിരേത്തി ഉടയാ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ നങ്കാക്ക് പുതുവൻ പിശപ്പ് തന്തിരുക്കിനതാനേ? അം ആശേൽ താനേ നങ്കെ പിശയ്ക്കിനത്.