4 കപ്പലും അകനതാൻ; അത് ചരിയാനതും വൻ കാത്ത് അടിക്കിനവോളെ ഓടിനതൊണ്ണാലും കപ്പിത്താൻ ഒരു ചുറിയെ ചുക്കാനിട്ട് ഉടയാക്ക് പോതിച്ചെ ഇടത്തുക്ക് കപ്പലെ തിരുപ്പിനെ.
എൻ തകപ്പൻ മൊത്തമാ എൻകാൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ; മകൻ ഇന്നവനൊൺ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ; തകപ്പൻ ഇന്നവനൊൺ മകനുക്കും മകൻ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്ക്കിനവനുക്കുമല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും തിക്കിലെ.
പെട്ടൊൺ തേക്കത്തിൽ വൻ കാത്ത് അടിക്കുകേം വള്ളം മുങ്കുവേക്കുമായെ; ഒണ്ണാ ഏശു അത്തിൽ കിടന്ത് ഉറങ്കുമെ.
ഒണ്ണാ ശതാതിപൻ പവുലോശ് ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ കപ്പലിലെ തലവനും കപ്പലുടയാളും ചൊല്ലിയതെ നമ്പിയെ.
നോക്കിൻ, ഒരു കുതിരയെ നങ്കാക്ക് പിരിയമൊള്ളാനുക്കെല്ലാം തിരുപ്പുവചൂട്ടി നങ്കെ അത്തുക്ക് കടിനാൺ കെട്ടിനെ. അകനെ ചെയ്യാ നങ്കാക്ക് കുതിരേലെ ഉടമ്പെ അത്തോടെ ഏളകോട്ടുക്കും തിരുപ്പാം.
അകനയേതാൻ നങ്കെ നാക്കും; അത് നങ്കെ ഉടമ്പിലെ ചുറിയെ ഏത്ത് ഒണ്ണാലും പൊങ്കാരമെ ചൊൽനത്തുക്ക് ഒരു കുറവുമില്ലെ. നോക്കിൻ, ഒരിത്തിനെ തീ മതിയേ ചരിയാനെ കാടെ കത്തെ വച്ചി നാശമാക്കേക്ക്?