7 നിങ്കെ തെയ്വം ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാനെ അം നല്ലെ നാമമെ താനെ അവറെ ഒടിയോറെ ചൊന്നത്.
പരീശരുകാട് അതെ കേട്ടാലെ, “ചെൻ മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻ ചക്കിതീൽ മട്ടുംതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“എശമാനനേ, അം വഞ്ചനക്കാറൻ ഉശിരോടിരുന്തവോളെ, ‘മൂണുനാളോഞ്ച് ഏൻ ഉശിരോറി എന്തിവരും’ ഒൺ ചൊല്ലിയതെ എങ്കാക്ക് നിനവ് വന്തിരുക്കിനെ.
അവറെ ഒരു വരിയം അങ്കേ ഇരുന്ത് തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കും ശവേൽ വരുമെ മാനടവനുക്ക് പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തും ഇരുന്തെ; അകനെ അന്തിയോക്കിയാവിൽ വച്ചുതാൻ കരുത്താവെ നമ്പിയവേരാക്ക് കിരിശ്ത്തിയാനി ഒണ്ണെ പേര് കിടച്ചതും.
മനിശരുകാട്ടിൽ മീതി വന്തവേരാളും എൻ നാമമെ വുളിച്ചിരുക്കിനെ എകൂതരല്ലാത്തെ എല്ലാരും എന്നെ തേടും’.
എകൂതാ പള്ളീലെല്ലാം പോയ് അവറാത്തുക്ക് തണ്ടനേ കൊടുത്തും അവറളക്കൊണ്ട് തെയ്വ കുത്തമെ ചൊൽകേക്ക് കട്ടായം പുടിക്കുകേം ചെയ്യെ; അവറാത്തുകാക്കിരുന്തെ കിരുക്കുനാലെ അന്നിയെ പട്ടണമെല്ലാം പോയ് നമ്പിക്കക്കാറാക്ക് തണ്ടനയാം കൊടുത്തെ.
വോറാരിലും രച്ചെ ഇല്ലെ; നങ്കാക്ക് രച്ചെ കിടയ്പ്പേക്ക് വാനത്തുക്ക് കീളെ മനിശെ മാനടവനിടേൽ കിടച്ചെ വോറൊരു നാമമും ഇല്ലെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് മുട്ടക്കുത്തി
ഏൻ ഏശുവെ നമ്പുനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊൽമാളും കിരിശ്ത്തിയാനികളെ തൊന്തരവെ ചെയ്മാളും കലകമൊണ്ടാക്കുമാളും താൻ; അപ്പണും നമ്പിക്കനാതെ ഇരുന്ത് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ തെയ്വ പിന്നിയം കിടച്ചെ.
ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിനവേരായൊണ്ണെ പേരിൽ കറുമം അടഞ്ചാ നിങ്കെ വെക്കം കെടുവാനില്ലെ; നിങ്കെ അവനുക്കൊള്ളവനൊൺ നിനച്ചി തെയ്വമെ മകിമപ്പടുത്തോണും.
ഇലത്തത്തിൽ മുയ്ക്കെ ഒരു മേലങ്കിയതാൻ അവൻ ഇട്ടിരുക്കിനത്; അവൻ പേര് തെയ്വ വശനം ഒൺ താൻ.
രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് രാശാവും കരുത്താവുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവും ഒണ്ണെ നാമം അവൻ മേലങ്കീലും തുടേലും എളുതിയിരുക്കിനെ.