15 കുറുപ്പുനാത്തെ ആശകാട് മനശിൽ വന്തു പാപമും പാപം പെരികി പെരികി എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ചാവും ഒരാ പിശപ്പിൽ വരിനെ.
അണ്ണേക്ക് പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ ഇശ്ക്കരിയോത്താ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാക്ക് പോയ്
ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, പെൺ പുള്ളയെ കാണവോളെ ആശയോടെ അപ്പിണെ നോക്കിനവനെല്ലാം അപ്പിണും മത്തും ഇതയത്തിൽ എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തേയെ.
ഒരാ ഉടയാ മനശീൽ കുറുപ്പുനാത്തെ കാരിയത്തുക്ക് ആശെ വച്ച് അത് ചെയ്കേക്ക് മനശെ വയ്ക്കിനെ. അന്നേരം താൻ അവൻ തപ്പെ ചെയ്യിനത്.
മെച്ചക്കമാനെ അവൻ ചേതിയെ നങ്കാക്ക് തന്തതിനാലെ നങ്കളെ ഉടയാക്ക് പുടിച്ചെ മക്കകാടായ്ക്കെ. അതുനാലെ നങ്കളെ അവൻ തിട്ടിപ്പിൽ വച്ചി വലിയെ വിലെ ഒള്ളതായ്ക്കെ.