24 കിരിശ്ത്തു മെച്ചക്കമാനത്തിലെ ഉരുവമായ് മനിശൻ ചെയ്യെ ചുത്തമാനെ ഇടത്തുക്കില്ലെ നങ്കാക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് വെളിപ്പടുകേക്ക് മേലോകത്തുക്കേതാൻ പോയിരുക്കിനത്.
നിങ്കെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാളെ വിലനാത്തവനായ് കാണാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.
ഇകനെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയവോളെ തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് എടുത്താച്ചെ. അവൻ പോയാലെ തെയ്വം ഇരുക്കിനത്തുക്കു വലത്തക്കോടേ പോയിളച്ചെ. ശിശിയര് എല്ലാ ഇടത്തും പോയി നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
കൂശാടിയവോളയേ അവൻ അവറളെ വുട്ട് മേലോകത്തുക്ക് ഓറി പോയെ.
ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുൺ പുറപ്പെട്ട് ഉലകത്തുക്ക് വന്തിരുക്കിനെ; ഇപ്പെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകും.
“മനിശെ മകൻ മിന്നേ ഇരുന്താനുക്കേ തിരുമ്പി ഓറി പോനതെ നിങ്കെ കണ്ടതൊണ്ണാ എന്തെ നിനയ്ക്കും?
തെയ്വം ഉലകമെ പടച്ചെ നാളിരുന്തേ ചുത്തമാനെ പലകപ്പാട്ടുകാറാനാലെ വെളിപ്പടുത്തി തന്തതെല്ലാം നടമാനതുവരേക്ക് മേലോകം അവനെ ഏത്തെടുക്കിളതാൻ.
അത് മട്ടുമില്ലെ തെയ്വമെ ഉടയാ മക്കളെ നീതിമാൻമാരായ്ക്കനാലെ ആരുക്ക് ഇനി അവറളെ കുത്തം വിതിപ്പേക്കാകും?
ഇപ്പെ കാണെ നങ്കെ ഉടമ്പുകാട് നാശമടഞ്ച് പോയാലും മനിശൻ കയ്യാരെ ചെയ്യാത്തതും എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനതുമാനെ ഒരു ഉടമ്പെ തെയ്വം നങ്കാക്ക് മേലോകത്തിൽ തരും ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളെ കാരിയങ്കാട്ടുക്ക് നിങ്കെ മനശെ വയ്യാതെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളെ കാരിയങ്കാടെചൊല്ലി നിനേനിൻ.
തെയ്വ മകിമേലെ തെളിച്ചമും അവൻ കുണത്തിലെ ഉരുവമും താൻ തെയ്വ മകൻ. അവൻ തെയ്വ ചക്കിതീലെ വശനത്താലെ ഉലകമെ ബൂറാ നിലെ നുറുത്തുകേം മനിശെ മാനടവൻകാടെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ചുത്തമായ്ക്കോഞ്ച് മീത് തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.
അതുനാലെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശു മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തുകാക്ക് കടന്തു പോയെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒള്ളനാലെ നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ ഉറുക്കമായ് പുടിച്ചോകോണും.
മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും വലിയെ പൂയാരിയായെ ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി നങ്കാക്ക് മിന്നേയേ അക്ക് പോയിരുക്കിനെ.
മനിശെ മാനടവൻ ചെയ്യാത്തതും കരുത്താവു ചെയ്യതും ആയെ ചത്തിയമും ചുത്തമുമാനെ ഇടത്തിൽ അം വലിയെ പൂയാരി വേലെ ചെയ്യിനെ.
അവറെ ഇവുടെ ചെയ്യിനെ വേലെ മേലോകത്തിൽ ചെയ്യിനത്തിലെ ഉരുവമും താപ്പുറേംതാൻ. മോശെ കൂടാരമെ ചെയ്വെ തുടയ്ങ്കവോളെ, “ഊയൻ മലേൽ വച്ച് നിനക്ക് കാട്ടിതന്തെ തരത്തുക്ക് എല്ലാതാം ചെയ്കേക്ക് നീ നോക്ക്” ഒൺ തെയ്വം കൽപ്പനയിട്ടെ.
തെയ്വം ഇശ്രവേൽ മക്കളും മത്തുമൊള്ളെ മുതെ ഉടമ്പടീൽ കൊണ്ടാടുകേക്കൊള്ളെ ചട്ടങ്കാടും കൊണ്ടാടുകേക്കുചൂട്ടി പൂമിനാട്ടിൽ ചെയ് വച്ചെ ഒരു ചുത്തമാനെ ഇടമും ഒണ്ടായെ.
മേലോകത്തിൽ ഒള്ളത്തിലെ ഉരുവങ്കാടുതാൻ ഇതെല്ലാം. ചീവാതികാടെ ആകമെ ചെയ്താൻ ഇതെല്ലാം ചുത്തമാക്കിനത്. ഒണ്ണാ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളത്തുക്കോ ചുത്തമാകേക്ക് ഇതക്കാട്ടി വൻ ആകപലികാട് തേവെ.
കൂടാരത്തിലെ മുകപ്പിലൊള്ളെ ചിത്താറ് ഇം കാലമെ കാട്ടി തരിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഉണ്ണേക്ക് ഒപ്പണയ്ക്കിനെ കാണിയ്ക്കേം ആകമും കൊണ്ടാടിനവനിലെ മനശെ ചുത്തമാക്കേക്ക് കൂടാത്തെ.
അകനെ ഉശിരോറി വന്തെ ഏശുകിരിശ്ത്തു മേലോകത്തുക്ക് പോയി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ. അവൻ എല്ലാ തൂതരുകാടാം വാനത്തിലെ എല്ലാ ചക്കിതികാടാം അതികാരങ്കാടാം അതികാരമെ നടത്തിനെ.
വോറൊരു തൂതൻ പൊൻ കുടമുമായ് വന്തു ആകെ കളറീകാൽ നുണ്ണെ. അവനുക്ക് നമ്പിക്കയാനവേരാളിലെ വായാത്തുകയാം കനേം തൂപങ്കാടാം കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോടൊള്ളെ പൊൻ ആകപീടത്തിൽ ഇടുകേക്ക് കൊടുത്തെ.