8 പുശു മനിശരാനെ പൂയാരികാട് പത്തിലൊൺ ഓകരിയെ വാങ്കിനെ; മൽക്കീശെതേക്കിലെ കാരിയത്തിലാകട്ടെ പങ്കെ വാങ്കിനവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനവൻതാൻ ഒൺ തിരുവെളുത്ത് ഉറപ്പാക്കിനെ.
കൊഞ്ചനായോഞ്ചാ ഉലകം എന്നെ കാണാത്ത്. ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ കാണും; എന്തുനാലയൊണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെനാലെ നിങ്കളും പിശയ്ക്കിനെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “വശീം ചത്തിയമും ഉശിരും ഏൻതാൻ; ഏൻനാലെ അല്ലാതെ ആരുക്കും തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
തെയ്വ ചത്തമെ കേട്ടപ്പണും ചൊല്ലുകേടെ കാട്ടിയത് ആര്? മിശ്രേമിൽ ഇരുന്ത് മോശയോടെ പയണപ്പട്ട് വന്തവേരാ എല്ലാരും താനെ?
അകനെ വോറൊരു ഇടത്തിലും, “മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ നീ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഒരു പൂയാരിതാൻ” ഒണ്ണും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും വലിയെ പൂയാരിയായെ ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി നങ്കാക്ക് മിന്നേയേ അക്ക് പോയിരുക്കിനെ.
മിന്നേ കനേം പൂയാരികാട് ഒണ്ടായെ; അവറെ നാതയാനതോടെ അവറാത്തിലെ പൂയാരി വേലെ മുടിഞ്ചോനെ.
കൂശാടിയവൻ കൂശാടുകയെ ഏത്തവനക്കാട്ടി വലിയവൻ താൻ ഒണ്ണത് തര്ക്കം ഒണ്ണും നാത്തതാനെ?
പത്തിലൊൺ ഓകരിയെ വാങ്കിനെ ലേവീം അബുറാകാമുനാലെ ഓകരിയെ കൊടുത്തെ ഒൺ ഒരു നിലേക്ക് ചൊല്ലാം.
ഒരുനാ ചാവും പിന്നെ തെയ്വത്താലെ നായവിതീം മനിശെ മാനടവനുക്ക് നീമിച്ചിരുക്കിനനാലെ
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.