24 ഒണ്ണാ ഏശു എണ്ണേക്കും ഇരുക്കിനനാലെ അവനിലെ പൂയാരി പതവിയെ വോറൊരാക്കും കയ്മാറിനതില്ലെ.
അന്നേരം മാനടവൻകാട് അവൻകാക്ക്, കിരിശ്ത്തു എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കും ഒൺതാൻ എങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ നുൺ വാശിച്ച് കേട്ട് ഇരുക്കിനത്; അകനയൊണ്ണാ മനിശൻ മകൻ ഉശിരോറി എന്തോണും ഒൺ ചൊൽകേക്ക് നിനക്ക് എകനെ മുടിയും? ആരുനേ മനിശൻ മകൻ? ഒൺ കേട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ ചത്ത് ഉശിരോറിയെ ഏശു ഇനീം ചാകാത്ത്; ഒരുവട്ടം അകപ്പടുത്തിയെ ചാവുക്ക് ഇനീം അവനെ അകപ്പടുത്തുകേക്ക് കൂടാത്തുതാനെ? കിരിശ്ത്തു ചത്തെ ആളുകെ ഇടേൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തിയനാലെ ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അവൻ ചാകാത്ത് ഒണ്ണും ചാവുക്ക് അവനിൽ ഒരു അതികാരമും ഇല്ലയൊണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അവൻ അവറെ ഇടേലെ വലിയെ വലിയോരുകാട്ടുകാക്ക് പളകുകേം കടശീക്ക് ഉടയാ മകനെ അം ചാതീൽ പുറക്കെ വയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ. തെയ്വത്തുക്ക് മട്ടും മകത്തം ആമേൻ.
ഏശുകിരിശ്ത്തു നിനട്ടും ഉണ്ണേക്കും എണ്ണേക്കും മാറാത്തവൻ.
മോശേലെ നീമം കുറവൊള്ളെ ആളുകളെ വലിയെ പൂയാരിയായ് നീമിക്കിനെ; ഒണ്ണാ നീമത്തിലെ കാലമോഞ്ച് എണ്ണേക്കും കുറവൊണ്ണും നാത്തെ മകനെ തെയ്വം ചത്തിയമെ അടിച്ചെ വാക്കുവോലെ വലിയെ പൂയാരിയായ് നീമിക്കിനെ.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.