14 നങ്കെ കരുത്താവ് എകൂതാ ചാതീൽതാൻ പുറന്തത് ഒൺ എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊള്ളതാനേ? പൂയാരികാടെ പുറിച്ച് എടുക്കിനതെചൊല്ലി മോശെ ചൊല്ലിയവോളെ ഇം ചാതീൽ വരുമൊൺ ചൊല്ലിയതില്ലെ.
“എകൂതാ തേശത്തിലെ ബെതിലകേമെ, നീ എകൂതര് രാശാക്കൻമാരിൽ ഒരുത്തിനകൂടി ചുറിയവൻ അല്ലെ; നിന്നിൽ നുൺ ഒരു രാശാവ് പുറപ്പെട്ട് വരും; അവൻ എൻ ആളുകയാനെ ഇശ്രവേലിയരെ നടത്തിനെ ഇടയനാകും.”
എൻ കരുത്താവ് തള്ളെ എൻകാൽ വരിളെ മാനം എനക്ക് ഏടെ നുൺ കിടച്ചെ?
നകശോൻ അമീനാതാവ് മകൻ, അമീനാതാവ് അതുമിൻ മകൻ, അതുമിൻ അരാം മകൻ അരാം എശുരോൻ മകൻ, എശുരോൻ പേരശ് മകൻ,
അവറെ അപ്പിൺകാൽ, “പെൺമ്പുള്ളേ, നീ കേശിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ. “അവറെ എൻ കരുത്താവിലെ ഉടമ്പെ എടുത്ത് കൊമ്മണ്ടിയേയെ; അവനെ ഏടെ വച്ചതൊൺ തിക്കിലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
തോമശ് അവൻകാക്ക്, “എൻ കരുത്താവും എൻ തെയ്വമുമാനവനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇം നല്ലെ ചേതി തെയ്വത്തിലെ മകനും നങ്കെ കരുത്താവുമാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവെചൊല്ലിതാൻ. ഉടമ്പ് ഒണ്ണെ നിലമേൽ അവൻ താവീത് വർളാട്ടിൽ പുറന്താതാൻ.
അതുനാലെ വോറെ വേരാളെ നായം വിതിക്കുകേം അവറെ ചെയ്യിനതമേ ചെയ്യുകേം ചെയ്യിനവനേ, തെയ്വത്തിലെ നായവിതീൽ നുണ്ണും തപ്പിക്കേക്ക് മുടിഞ്ചോകും ഒൺ നീ നിനയ്ക്കിനതീ?
മേലോകത്തിലെ നൽവരം മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ തന്ത് നങ്കളെ കൂശാടി വുട്ടിരുക്കിനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നങ്കെ മകിമെ കൊടുക്കാം.
അത് മട്ടുമില്ലെ, എനക്ക് കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ചൊല്ലി തിക്കിനൊണ്ടാനത് മുയ്ക്കമാനെ കാരിയമായതുനാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ വിലനാത്തതായ് കാണെ. അവൻനാലെ ഏൻ അതുകാടയെല്ലാം വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ. അകനെ ഏൻ എന്നമേ മൊത്തമാ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഒള്ളവൻ ആവുകേം
ഇവുടെ ചൊല്ലി വരിനത് നങ്കെ കരുത്താവെചൊല്ലിതാൻ; അമ്പാൾ ലേവീ ചാതീൽ പട്ടവൻനാത്തെ, വോറൊരു ചാതീൽ പട്ടവൻതാൻ; അവൻ ചാതീൽ നുണ്ണൊള്ളെ ആരും ആകെ കളറീൽ വേലേ ചെയ്യതുമില്ലെ.
മൽക്കീശെതേക്കുവോലെ വോറൊരു പൂയാരി വന്തവോളെ ഇം കാരിയം കനേകമായ് തെളിവായിരുക്കിനെ.
ഏശു ഒണ്ണെ ഏൻ ശവകാട്ടുക്കുചൂട്ടി നിങ്കകാൽ ഇതെ ശാച്ചിയമെ ചൊൽവെ എൻ തൂതനെ കടത്തിവുട്ടെ; ഏൻ താവീതിലെ വേരും തലവശിക്കാറനും വെട്ടമൊള്ളതുമാനെ പിലത്താൻ വെള്ളീം താൻ.”
അമ്പോളെ മൂപ്പരുകാട്ടിൽ ഒരാ എൻകാൽ, “കേശാതെ; എകൂതാ വർളാട്ടിലെ ശിങ്കമും താവീത് തലവശിക്കാറനുമാനവൻ വെറ്റി നേടിയിരുക്കിനെ. അതുനാലെ അവനുക്ക് പൊത്തകമാം അത്തിലെ ഏളു മുത്തിരകാടാം തുറപ്പേക്ക് ഓയ്ക്കമൊള്ളവനായിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.