8 ഒണ്ണാ മുളളും മുൾപാളീം മുളയ്ക്കിനെ പൂമീക്ക് കുണംനാതെ തെയ്വത്താലെ ചാപ്പമും കിടയ്പ്പേക്കാനെ; കടശീക്ക് അതെ ചുട്ടൊറീനെ.
പിന്നെ അവൻ ഉടയാക്ക് ഇടത്തക്കോട്ടിലവേരാകാൽ, “ചാപ്പം കിടച്ചവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടു പിശാശീക്കും അവൻ തൂതരുകാട്ടുക്കും ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ തീ നരകത്തുക്ക് പോനിൻ.
ഇപ്പണേ മരത്തിലെ വേരെ വെട്ടുകേക്ക് കോടാലിയെ ഓയ്ങ്കി വച്ചിരുക്കിനെ. നല്ലെ കനി കായാത്തെ മരമയെല്ലാം വെട്ടി തീയിലിട്ടാകും.
നല്ലെ പശം കായാത്തെ മരമെല്ലാം വെട്ടി തീയിൽ ഇട്ടാകും.
അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയതെ എകനയൊണ്ണാ, “ഇനിയിരുന്ത് ആരും ഒരുനാ കൂടി നിന്നേത്തിലിരുന്ത് പശമെ തിന്നാതിരുക്കട്ടെ.” ഇതെ ശിശിയര് കവുനമാ കേട്ടെ.
ഏശു ചൊല്ലിയതെ ആവുകം വന്താലെ, “റബീ, അതെ നോയ്ക്കേ, നീ നിനട്ട് ചാപ്പം ഇട്ടെ അത്തിമരം ഉലന്തോൺ നിക്കിനതെ കാണാത്തതീ” ഒൺ പത്തിരോശ് കേട്ടെ.
എന്നിൽ ഇരാത്തവൻ വെട്ടിയൊറിഞ്ച് ഉലന്തുപോനെ കൊപ്പുവോലതാൻ; അകത്തെ കൊപ്പുകാടെ പൊറിയ്ക്കെടുത്ത് തീയിൽ ഇടുകേം അത് വെന്ത് പോകേം ചെയ്യും.
പകറം തെയ്വത്തിലെ നായവിതീലെ പേടീം എതിരാളികളെ ചാമ്പലാക്കിനെ ചരിയാനെ തീ മട്ടുംതാൻ ഒള്ളത്.
അതോഞ്ച് നൽവരം കിടപ്പെ കോന്ത് കെഞ്ചി കേട്ടപ്പണും അമ്പാൾ തള്ളപ്പട്ടെ; പിന്നെ മനമെ തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം അവനുക്ക് കിടച്ചതില്ലെ ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളളതാനെ?
തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരെ എളുതി കാണാത്തെ ഏളവനാം തീ പൊയ്യനിൽ തള്ളി ഇട്ടാകും.