10 മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ വലിയെ പൂയാരി ഒണ്ണെ പതവീക്ക് തെയ്വം അവനെ വുളിച്ചെടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
അകനെ അവൻ തെയ്വത്തിലെ വേലേൽ കനിവ് ഒള്ളാളും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ ഒരു വലിയെ പൂയാരിയുമായെ. എന്തൊണ്ണാ മാനടവൻകാട്ടിലെ പാപങ്കാട്ടുക്ക് പകറമായ് എല്ലാ കാരിയത്തിലും അവൻ ഉടയാ കൂടപ്പുറപ്പുകാടുവോലെ ആകവേണ്ടിയിരുന്തെ.
അതുനാലെ മേലോകെ വുളീക്ക് കൂട്ടാളികയാനെ ചുത്തമാനെ ഉടപ്പുറവികളേ, നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ വലിയെ പൂയാരീം തെയ്വം കടത്തി വുട്ടാളുമാനെ ഏശുവെ കെവുനമാ നോക്കിൻ.
ഇതെചൊല്ലി ചൊൽകേക്ക് എങ്കാക്ക് കനേകമൊണ്ട്; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് വിളക്കമാവെ കൂടാത്തനാലെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
മൽക്കീശെതേക്കിലെ മുറവോലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും വലിയെ പൂയാരിയായെ ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി നങ്കാക്ക് മിന്നേയേ അക്ക് പോയിരുക്കിനെ.