9 ഏളാമതുനാ തെയ്വം തപ്പാറിയതുവോലെ തെയ്വത്തിലെ ആളുകേക്കും ഏളാമതുനാ ഒരു തപ്പാറുകെ വരുകേക്ക് പോനെ.
അവേക്ക് ഒരു മകൻ പുറക്കും; ഉടയാ ആളുകെ ചെയ് വരിനെ പാപത്തിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് അവൻ വന്തിരുക്കിനതുനാലെ നീ അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
പാപത്തിൽ പിശയ്ക്കിനവോളെ കൊഞ്ചകാലത്തുക്ക് കിടയ്ക്കിനെ ചുകം വേണ്ടെ ഒൺ വച്ച് തെയ്വത്തിലെ ആളുകളും മത്തും കറുമം അടേകേക്ക് അവൻ തീരുമാനമെ എടുത്തെ.
‘എൻ തപ്പാറുകേൽ അവറെ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ എൻ കലീൽ ചത്തിയമെ അടിച്ചെ.’”
അതുനാലെ അവൻ തപ്പാറുകേൽ കടപ്പേക്ക് ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ വാക്ക് ഇപ്പണും ഇരുക്കിനനാലെ നിങ്കളിൽ ആരുക്കൊണ്ണാലും അത് കിടയാപ്പോയെ ഒൺ വാരാതിരുപ്പേക്ക് നങ്കെ കെവുനമാ ഇരുക്കോണും.
തെയ്വത്തിലെ നിമതീൽ കടക്കിനെ ഏളവനും തെയ്വം ഉടയാ ചെയ് വന്തെ വേലവെട്ടികളിൽ നുൺ തപ്പാറിയതുവോലെ ഉടയാ വേലവെട്ടികളിൽ നുൺ തപ്പാറിനെ.
നമ്പിയെ നങ്കെ താനെ അം തപ്പാറുകേൽ കടക്കിനത്; നമ്പാത്തവേരാ അം തപ്പാറുകേൽ കടകാത്ത്. എന്തൊണ്ണാ, “എൻ തപ്പാറുകേൽ അവറെ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ എൻ കലീൽ ചത്തിയമെ അടിച്ചെ” ഒൺ തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ. ഒണ്ണാലും ഉലകമെ പടച്ചവോളയേ എല്ലാ ചെയ്തികളാം ചെയ് മുടിവായ്ക്കിരുന്തെ.
ഓശുവ അവറാത്തുക്കു തപ്പാറുകയെ വരുത്തിയതായപ്പെ വോറൊരു നാളചൊല്ലി പിന്നെ ചൊല്ലാപ്പോവനായെ.
മിന്നേ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം കിടയാത്തവേരാനാലെ നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ മാനടവൻ നാതിരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വത്തിലെ ഇരക്കം കിടച്ചതുനാലെ അവൻ മാനടവൻതാൻ.
ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തം കേട്ടെ, അതെന്തൊണ്ണാ, “ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് കരുത്താവിൽ ചാനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാതാൻ ഒൺ എളുത്” ഒൺ അത് ചൊല്ലിയെ. “അന്താൻ, അവറെ ചെയ് വന്തെ കടിനമാനെ വേലകാട്ടിൽ നുൺ തപ്പാറിളതിരുക്കിനെ; അവറെ ചെയ്തികെ അവറാത്തുക്ക് പുറകോടേ വരിനെ” ഒൺ ആത്തുമാവ് ചൊന്നെ.
അവൻ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുവുത്തൊറീം. അതോഞ്ച് ചാവോ കറുമമോ കോത്തയോ നോകലോ ഇകത്തെ പശേതൊണ്ണും ഒണ്ടാകാത്ത്.”