19 അകനെ നമ്പിക്കെ നാപ്പോയതുനാലെ അവറാത്തുക്കു എൻ നിമതീൽ കടപ്പേക്ക് മുടിയാപ്പോയെ ഒൺ നാം കാണെ.
നമ്പിക്കയോടെ രാടിപിരാടിനവനുക്ക് താൻ രച്ചപ്പടുകേക്ക് മുടിയും. നമ്പിക്കനാതെ ഇരുക്കിനവൻ തണ്ടനേ ഏൽക്കും.
അവനെ നമ്പുനെ ഒരാക്കും നായവിതി നാത്തെ; ഒണ്ണാ നമ്പാത്തവനുക്ക് തെയ്വത്തിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ നാമത്തിൽ നമ്പാപ്പോയനാലെ ഇപ്പണെ നായവിതി വന്തേയെ.
മകനിൽ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു ഒളെള; മകൻ ചൊല്ലെ മീരിനവനോ ഉശിരു കാണുകേമില്ലെ; തെയ്വത്തിലെ കോപം എപ്പണും അവനേത്തിൽ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യും.
അതുനാലെ ഇപ്പെ അവനിൽ അരുവണയാത്തെ എകൂതര് അവനേത്തിൽ അരുവണേക്ക് ആനവോളെ ഉറപ്പായും അവറളെ തിരുപ്പി ഒട്ടെ വയ്ക്കും.
അകനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവചൊല്ലിയൊള്ളെ ചത്തിയമാനെ ചേതിയെ നമ്പാതെ പാപത്തിൽ പിരിയമടേനവേരാക്കെല്ലാം തെയ്വം തണ്ടനെ കൊടുക്കും.
ഇണങ്കരേ, ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വമെ വീയ് ഒറിയാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നമ്പിക്കെ നാത്തെ കുറുപ്പു കെട്ടെ ഇതയം നിങ്കെ ആരുക്കും ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കിൻ.
തെയ്വ മകനിൽ നമ്പുനവൻ അം ശാച്ചിയമെ ഉടയാ മനശീൽ വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്വമെ നമ്പാത്തവനോ ഉടയാ മകനെചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ശാച്ചിയമെ നമ്പാത്തനാലെ തെയ്വമമേ നരിയൻ ഒണ്ണാക്കിനെ.
കരുത്താവു ഒരു കാലത്തിൽ മിശ്രേമിൽ നുൺ ഉടയാ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ കൊടുത്ത് കാപ്പാത്തി കുടത്തെ. അവറളിൽ തന്നെ നമ്പാതെ ഇരുന്തവേരാളെ പിന്നെ നാശമായ്ക്കെ. ഇം കാരിയങ്കാടെ മുച്ചൂടും മിന്നേ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതൊണ്ണാലും അതെ ഒരുവട്ടം കൂടി നിങ്കളെ നിനയ്ക്കെ വയ്പ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.