20 എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
ഇത് കനേകംവേരാ പാപത്തിലെ വുടുതലുക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്നെ എൻ ഇലത്തം താൻ; ഇം വീഞ്ച് തെയ്വമും മനിശനും മത്തുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീക്കൊള്ളെ അടകാളം താൻ.
പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “ഇതെൻ ഇലത്തം മാനടവനുക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്നെ തെയ്വത്തുകാലെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തം താൻ.
അതുവോലെ തുണ്ണോഞ്ചതും അവൻ ഒരു വീഞ്ച് കോപ്പീ എടുത്ത്, “ഇം കോപ്പീലെ വീഞ്ച് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്നെ എൻ ഇലത്തത്തിലെ പുതുവൻ ഉടമ്പടിയാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നല്ലെ ഇടയനാനെ; നല്ലെ ഇടയൻ ആടുകാട്ടുക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ.
ഏൻ നല്ലെ ഇടയനാനെ; തകപ്പനുക്ക് എന്നാം എനക്ക് തകപ്പനാം തിക്കിനൊള്ളതുവോലെ എനക്ക് എൻ ആടുകാടാം എൻ ആടുകാട്ടുക്ക് എന്നാം തിക്കിനൊള്ളെ. ഏൻ എൻ ആടുകാട്ടുക്കുചൂട്ടി എൻ ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം അവനെ ചത്ത് മണ്ണോട് മണ്ണായവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് എത്തി പിശയ്ക്കെ വച്ചെ.
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
ഒണ്ണാ ഏശുവെ തെയ്വം ചാവിലെ ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് പിശയ്ക്കെ വച്ചെ; എന്തൊണ്ണാ ചാവുക്ക് അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുകേക്ക് ആയതില്ല.
ഇം ഏശുവെ ഉശിരേത്തി തെയ്വം എത്തിയാച്ചെ; അതെ എങ്കെ എല്ലാരും കണ്ടു നുണ്ണവേരാ താൻ.
ഉശിരെ തരിനവനാനെ ഏശുവെ നിങ്കെ കൊണ്ണൊറിഞ്ചെ; ഒണ്ണാ അവനെ തെയ്വം ചത്ത് മാഞ്ചേയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരേത്തിയെ; അതെ കണ്ടവേരാ താൻ എങ്കെ.
നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചാളും ചത്തവേരാളിൽനുൺ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്തു എത്തിയവനാനെ നശരായൻ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ താൻ ചെന്നുക്ക് നൽചുകം കിടച്ച് നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനതൊൺ നിങ്കളും ഇശ്രവേലിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും അറിഞ്ചോകോണും.
ശിലുവേൽ നിങ്കെ ആണീൽ തറച്ച് കൊണ്ണെ ഏശുവെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം മടേലിരുന്ത് എത്തിയെ.
ഒണ്ണാ ചത്തവേരാ ഇടേലിരുന്ത് തെയ്വം ഉടയാ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽ അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയതുനാലെ ഏശുവെ തെയ്വത്തിലെ മകൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാനെ.
“കിരിശ്ത്തുവെ മീത്തുക്ക് ഏത്തി കുടക്കേക്ക് ആര് നരകത്തുക്ക് ഉറങ്കും?” ഒണ്ണോ നിൻ ഇതയത്തിൽ ചൊൽകകൂടി ചെയ്വാനില്ലെ ഒൺതാൻ.
നിമതിയെ തരിനെ തെയ്വം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കട്ടെ. ആമേൻ.
തെയ്വം നങ്കാക്ക് പുടീയൊണ്ണേ നിമതിയെ തന്ത് പിശാശിയെ നിങ്കെ കാലുക്കടീലാക്കും. നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവു ഇരക്കം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കട്ടെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുണ്ണും ഉശിരേത്തിയെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചാവാലെ നാശമാവപ്പോനെ ഉടമ്പുകാടെ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കും.
തെയ്വം കലക്കത്തിലെ തെയ്വമില്ലെ നിമതീലെ തെയ്വം താൻ.
ചത്തയാളുകെ ഉശിരോറി എന്തി വാരാതവോയാ തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവാം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയതില്ലെ. അകനയൊണ്ണാ തെയ്വം കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ഒൺ എങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് എതിരായ് കാണാത്തെ കാരിയമെ കണ്ടെ ഒൺ ചൊന്നവേരായാകും.
തെയ്വം ഉടയാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവെ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ എത്തിയെ; അതുവോലെ അവൻ നങ്കളാം ചാവിൽ നുൺ എത്തെ വയ്ക്കും.
കടശീക്ക്, എൻ കൂട്ട് നമ്പിക്കക്കാറാളെ നിങ്കാക്ക് വണക്കം; നമ്പിക്കേൽ മികന്ത് വരുകേക്ക് ഉന്നമെ വയ്യിൻ; എൻ കെഞ്ചുകയെ നിങ്കെ കോക്കോണും; ഒരേ മനശോടേം നിമതീലും പിശേനിൻ; ഒണ്ണാ ആത്തിരത്തിലേം നിമതീലേം തെയ്വം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും.
എന്തുനാലയൊണ്ണാ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാ, എങ്കളാം ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ എത്തി നിങ്കളും മത്തും ഉടയാക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തുമൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പവുലോശ് എന്ന ഏനും എൻ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ എല്ലാ നമ്പിക്കക്കാറാളും ചേന്ത് കെലാത്തിയാവിൽ ഒള്ളെ ശവേക്ക് എളുതിനത്, മനിശരേത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശൻ നാലയോ നാത്തെ ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലേം അമ്പാളെ ചത്ത് മാണ്ടവേരാ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ഉശിരോടെ എത്തെ വച്ചെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമും താൻ എന്നെ അപ്പോശ്ത്തലനായ്ക്കത്.
കിരിശ്ത്തുവെ ചത്തവേരാ ഇടേലിരുന്ത് ഉശിരോടെ എത്തി മേലോകത്തിൽ ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുത്തിയിരുക്കിനത്.
എൻകാൽനുൺ നിങ്കെ കണ്ടതാം കേട്ടതാം പടിയ്ക്കവച്ചതാം കയ്യേത്തതുമാനെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അകനയേ ചെയ്യിൻ; ഒണ്ണാ നിമതിയാ നടത്തിനെ തെയ്വം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും.
നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പൂത്തിടപ്പടുകേം ചാവിൽ നുൺ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയിലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കെ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ.
മട്ടുമില്ലെ ചാവിൽ നുൺ തെയ്വം ഉശിരേത്തിയവനും വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ വുടുവിക്കിനവനുമാനെ അവൻ മകൻ ഏശു മേലോകത്തിൽ നുൺ വരിനത് നിങ്കെ കാത്തിരുക്കിനതചൊല്ലീം അവറെ എല്ലാരും ചൊന്നെ.
നങ്കാക്ക് നിമതിയെ തരിനവനാനെ തെയ്വം നിങ്കളെ ബൂറാ ചുത്തമായ്ക്കി നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിങ്കളെ കളങ്കം നാത്തവേരാളായ് കാൺമ്പിളത്തുക്ക് നിങ്കെ ആത്തുമാവാം ഉശിരാം ഉടമ്പാം പാതുകാപ്പായ് വച്ചിരുക്കുകേം ചെയ്യട്ടെ.
നിമതിയെ തരിനെ കരുത്താവ് നിങ്കാക്ക് എല്ലാ തരത്തിലും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിമതിയെ തരട്ടെ; കരുത്താവ് നിങ്കെ എല്ലാരു കൂട്ടത്തിലും ഇരുക്കട്ടെ.
അതുനാലെ ചുത്തമാനെ ഇതയത്തോടേം നമ്പിക്കേലെ ഉറപ്പോടേം തിൻമനാത്തെ മനശോടേം ചുത്തമാനെ തണ്ണീൽ കശുവിയെ ഉടമ്പാലെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് നങ്കാക്ക് പോകാം.
തെയ്വ മകനെ മാനം കെടുത്തുകേം നങ്കളെ ചുത്തമായ്ക്കെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തമെ കെട്ടതൊൺ നിനയ്ക്കുകേം നങ്കകാൽ കനിവെ കാട്ടിയെ ചുത്തമാനെ ആത്തുമാവെ മാനം കെടുത്തുകേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എത്തിനെ വലിയെ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും ഒൺ നിനച്ചോനിൻ.
“ഇതു തെയ്വം നിങ്കാക്ക് കൽപ്പിച്ചെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തം” ഒൺ മോശെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തുകേം അവനുക്ക് മകിമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ തെയ്വമെ അവൻനാലെ നിങ്കെ നമ്പുനെ. അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കേം ആശേം തെയ്വത്തിൽ വച്ചിരുക്കിനെ.
മിന്നേ നിങ്കെ മുറേക്ക് നടക്കിനെ ആടുകാടുവോലെ നടന്തെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാടെ കാപ്പാത്തിനവനും ആട്ടുക്കാറൻ ആനവനും കാക്ക് തിരുമ്പി വന്തിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ വലിയെ മൂപ്പനാനെ ഏശു വെളിപ്പടിനവോളെ ഒരുനായും മയ്ങ്കി പോകാത്തെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരികിടം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.