8 നമ്പിക്കയാലെ അബുറാകാം തനക്ക് അവകാശമായ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുന്തെ തേശത്തുക്ക് പോകേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചവോളെ അതെ പാലിച്ച് ഏടേക്കു പോനതൊൺ തിക്കിനാതെ പയണപ്പട്ട് പോയെ.
അകനെ ഓശേപ്പ് എന്തി പുള്ളയാം തള്ളയാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ഇശ്രവേലുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
അതുനാലെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എല്ലാ ചാതികാട്ടുകാലും വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കൊള്ളെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പതവി തെയ്വത്തിലെ പിന്നിയത്തിൽ എങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; അകനെ ചാതികാട് ബൂറാ അം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പുകേക്കും പാലിക്കുകേക്കും ഏശുവിലെ നാമത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുപ്പേക്കും ഇടയാകും.
ഒണ്ണിരുന്താലും അവനെ ചൊല്ലി കോക്കിനെ എല്ലാരും നല്ലെ ചേതിയെ ഏത്തെടാത്ത്. അതുനാലതാൻ, “കരുത്താവേ, എങ്കെ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടെ ആര് നമ്പിയെ?” ഒൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്.
ഒണ്ണിരുന്താലും ഒരു കാലത്തിൽ നിങ്കെ പാപെ കുണത്തിൽ പിശയ്ക്കുകേം ചാവിൽ അകപ്പടുകേം ചെയ്യെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ മകൻനാലെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യതെ നിങ്കെ നമ്പിയവോളെ അത്തിൽ നുണ്ണും നിങ്കാക്ക് വുടുതൽ കിടച്ചെ. അത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അകനെ തെയ്വത്തിലെ അറിവുക്ക് എതിരായ് നിക്കിനെ എല്ലാ എതിർ വാതമാം പൊയ്ങ്കി നിക്കിനെ പൊങ്കാരമാം എങ്കെ ഉടച്ചൊറിയും; എല്ലാ ചിന്തനകളാം എങ്കെ പുടിച്ചടക്കി കിരിശ്ത്തുവെ പാലിക്കിനവേരായാക്കും.
നമ്പിക്കയാലെ അവറെ രാച്ചങ്കാടെ പുടിച്ചടക്കി, നീതിയെ നടത്തി, വാക്കെ നേടി, ശിങ്കംകാട്ടിലെ വായെ അടച്ചെ.
മികന്തവനായതുനാലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ രച്ചേക്കൊള്ളെ കാരണമായെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ ചത്തിയമെ കേട്ട് നടക്കുകേം അക്കുമിക്കും കളങ്കം നാതെ പിരിയമോടെ ഇരുക്കുകേം ചെയ് ചുത്തമൊള്ളവേരാ ആയിരിൻ.
പെണ്ണാകാടേ, നിങ്കെ ആണാകാട്ടുക്കു അടയ്ങ്കിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവറളിൽ ആരൊണ്ണാലും തെയ്വ വശനത്തിലെ ചൊല്ലുക്ക് നടകാതിരുന്താ ചുത്തമൊള്ളതും പേടിയോടെ ഒള്ളതുമാനെ നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പ് കണ്ട് തെയ്വമെചൊല്ലി ചൊല്ലാതെ അവറെ തെയ്വത്തുകാൽ വന്തോകും.
തെയ്വത്തിലെ നായവിതീൽനുൺ ആരുക്കം തപ്പിക്കേക്ക് മുടിയാത്ത് എന്തൊണ്ണാ അവൻ ഉടയാ മക്കാക്കുതാൻ മുതെ തണ്ടനെ ഇടിനത്. അകനയൊണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ അവൻ തണ്ടനേൽ നുൺ എകനെ തപ്പിക്കും?