13 ചേരെ എല്ലാരും വാക്കെ നേടാതെ നമ്പിക്കയാലെ ചത്തെ. ഒണ്ണാലും തൂലേൽ നുൺ അവറെ അതെ കണ്ടു പിരിയപ്പട്ടെ. ഉലകത്തിൽ തങ്കെ പുറനാട്ടുകാറാളും പരതേശികാടും ഒൺ ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യെ.
അനേകം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും നീതിമാൻമാരുകാടും നിങ്കെ കാണതെ കാൺമ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും അവറെ കണ്ടതില്ലെ. നിങ്കെ കോക്കിനതെ കോപ്പേക്ക് ആശിച്ചപ്പണും കേട്ടതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമായ് ചൊന്നെ.
എശ്ശയ്യാവ് ഏശുവിലെ മകത്തമെ കാണുകേം അവനെ ചൊല്ലി ചൊൽകേം ചെയ്യനാലതാൻ ഇതെ ചൊല്ലിയത്.
നിങ്കെ തകപ്പനാനെ അബുറാകാം എൻ നാളിൽ കാണും ഒണ്ണതുനാലെ പിരിയമോറിനെ, അവൻ അതെ കണ്ട് പിരിയമോറീമിരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം ചൊല്ലിയത്തിൽ ഉറപ്പോടെ നമ്പുകേം തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊല്ലുകേം ചെയ്യെ.
ഇം ആശേലെ അടിത്താനത്തിൽ നങ്കെ പിശപ്പുക്ക് ചാവിൽ നുണ്ണും നാശത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതൽ കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ. നങ്കെ ഇതുവരേക്ക് അം പിശപ്പെ കണ്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ; ഒണ്ണാലും നങ്കെ നമ്പുനെ; നങ്കെ കാണെ കാരിയമെ നമ്പുളതില്ലയേ?
അതുനാലെ കാണതയില്ലെ കാണാത്തതതാൻ എങ്കെ നോയ്ക്കികിട്ട് ഇരുക്കിനത്; കാണത് തൊപ്പനേരത്തുക്കൊള്ളത് കാണാത്തതോ എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനത്.
അതുനാലെ എങ്കെ എപ്പണും തയിരിയപ്പട്ടിരുക്കിനെ. ഇപ്പെ കാണെ ഇം ഉടമ്പിൽ പിശയ്ക്കിനെ കാലമെല്ലാം എങ്കെ കരുത്താവിൽ നുൺ അകന്ത് ഇരുക്കിനെ ഒൺ തിക്കിനൊള്ളെ.
അതുനാലെ ഇനിയിരുന്ത് നിങ്കെ അന്നിയരും പുറനാട്ടുകാറാളും നാത്തെ; തെയ്വത്തിലെ ആളുകെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തെ ഒരേ നാട്ടുകാറാളും ഒരേ കൂരേലവേരാളും താൻ നിങ്കെ.
ഇകനെ ചൊന്നവേരാ ഉടവുറാത്തുക്ക് ചൊന്തമാനെ ഒരു തേശമെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ ഒൺ വിളക്കമാക്കിനെ.
നമ്പിക്കയാലതാൻ ഉടയാ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടവോളെ അബുറാകാം വാക്കാലെ കിടച്ചെ ഒരേയൊരു മകനാനെ ഇശകാക്കെ തെയ്വം ചൊല്ലിയവോലെ ആകമായ് കൊടുക്കേക്ക് മനശെ വച്ചത്.
അമ്പാൾ രാശാവിലെ കോപമെ പേടിയാതെ മായ് മായ്പ്പനാനെ തെയ്വമെ നമ്പികിട്ടേ മിശ്രേമെ വുട്ടുവന്തെ.
തെയ്വം അവറളിലെ നമ്പിക്കേൽ പിരിയപ്പട്ടെ. ഒണ്ണാലും അവറാത്തുക്കാരുക്കും ചൊല്ലിവച്ചിരുന്തെ വാക്കെ നേടുകേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലെ.
പൊന്തോശ് എന്നാനും കെലാത്തിയാവിലും കപ്പതോക്കിയാവിലും ആശിയാവിലും ബിതുനിയാവിലും പുറനാട്ടിൽ നുൺ വന്തു പിശയ്ക്കിനവേരാവോലെ മേലോകത്തുക്കുചൂട്ടി പുറിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ അപ്പോശ്ത്തലനാനെ പത്തിരോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്,
മുകറെ നോക്കാതെ ഒവ്വോരുത്തൻ ചെയ്യിനെ കാരിയത്തുക്കു നായമെ വിതിക്കിനാളെ നിങ്കെ തകപ്പൻ ഒൺ വുളിക്കിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇം ഉലകത്തിൽ വോറേ പണ്ണേൽ നുൺ വന്തു പിശയ്ക്കിനവേരാവോലെ പിശയ്ക്കിനെ കാലം മുച്ചൂടും അവനുക്ക് മാനമെ കൊടുത്തു പേടിയോടെ പിശയ്ക്കോണും.
ഇം ഉലകത്തിൽ പുറനാട്ടുകാറാവോലേം ഉലകത്തുക്ക് തിക്കിനാത്തവേരായായും പിശയ്ക്കിനെ എൻ ഇണങ്കരേ, എപ്പണും നിങ്കെ ആത്തുമാവുക്കു എതിരിയാ മല്ലടിക്കിനെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു നിങ്കളമേ വുട്ടു കൊടുപ്പാനില്ലെ.
ഇതുനാലെ നങ്കെ ചത്തിയത്തുക്കൊള്ളവേരാ ഒൺ അറിഞ്ച് അവനുക്ക് മില്ലോട് പേടിനാതെ നിൽക്കാം.