5 അതുനാലെ കിരിശ്ത്തു ഉലകത്തുക്ക് വന്തവോളെ, “ആകമും കാണിയ്ക്കേം നീ ആശിച്ചതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഒരു ഉടമ്പെ നീ എനക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.
“വരുമൊൺ ചൊല്ലിയാ നീതാനോ, അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ?” ഒൺ അവറനാലെ ഏശുവുകാൽ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് തൂതൻ, “തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് നിന്നേത്തിൽ വരും; വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതി നിന്നേത്തിൽ വന്തുറങ്കും; അതുനാലെ പുറക്കിനെ പുള്ളെ ചുത്തമായ് ഇരുക്കും; അവനെ തെയ്വത്തിലെ മകൻ ഒണ്ണും വുളിക്കും.
കരുത്താവുകാക്ക് കടത്തിവുട്ട്, “വരുകേക്കിരുക്കിനെ മശികാ നീ താനീ? അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ” ഒൺ കേട്ടെ.
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
ഒണ്ണാ കാലം തികഞ്ചവോളെ പെൺ പുള്ളയേത്തിൽ നുൺ പുറന്തവനായി നായപുറമാണത്തിലെ ചട്ടമെ പാലിച്ചി പിശച്ചാളായ് തെയ്വം ഉടയാ മകനാനെ ഏശുവെ കടത്തിവുട്ടെ.
നങ്കെ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനത്തിലെ ഇം മറുമമെ ആരുക്കും ഒറിഞ്ച് പോടിളത്തുക്ക് ഒള്ളതില്ലെ, കിരിശ്ത്തു മനിശെ പുറവീൽ വെളിപ്പട്ട്; അവൻ നീതിയൊള്ളാ ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് വെളിപ്പടുത്തി; തെയ്വ തൂതരുകാട്ടുക്ക് ഉരുവപ്പട്ട്; എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേൽ കേൾവിപ്പട്ട്; ഉലകത്തിൽ ബൂറാ നമ്പി; വെൺമയാ മേലോകത്തുക്ക് എടുക്കപ്പട്ടെ.
മുതെ പുറവിയാനെ ഉടയാ മകനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തി വുടുക്കിനവോളെ, “തെയ്വത്തിലെ തൂതരുകാട് ബൂറാ അവനെ കുമിടെ വാങ്കോണും” ഒൺ തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
തെയ്വത്തിലെ പിരിയത്തിൽ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഉടയാ ഉടമ്പെ ഒരേ ഒരുവട്ടം ആകമെ ചെയ് നങ്കളെ ചുത്തമായ്ക്കിരുക്കിനെ.
അമ്പോളെ ഏൻ ചൊല്ലിയത്, ‘ഇതീ, ഏൻ വരിനെ; പൊത്തകെ ചുരുളിൽ എന്നചൊല്ലി എളുതിയിരുക്കിനെ; തെയ്വമേ, നിൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് ഏൻ വരിനെ.’”
“നായപുറമാണത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനവോലെ ചെയ് വരിനെ ആകപലികാടാം കാണിയ്ക്കകാടാം ആടുമാടുകാടെ ചുട്ടു കരിയ്ക്കിനെ ആകപലികാടാം പാപത്തിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടയ്പ്പേക്കുചൂട്ടിയൊള്ളെ ആകപലികാടാം നീ ആശിച്ചതില്ലെ. അത്തുകാട്ടിലൊണ്ണും നീ പിരിയപ്പട്ടതുമില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയോഞ്ച്,
മക്കെ ഉടമ്പും ഇലത്തമും ഒള്ളവേരാനാലെ അവനും ഉടമ്പും ഇലത്തമുമൊള്ളവനായ് ചാവുക്ക് അതികാരിയാനെ പിശാശെ ഉടയാ ചാവാലെ നീയ്ക്കെ.
കിരിശ്ത്തു ഇം ഉലകത്തിൽ പിശച്ചിരുന്തവോളയേ ചാവിൽ നുൺ രച്ചിക്കേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കുലവയായൊള്ളെ കോത്തയോടേം കണ്ണീരോടേം വായാത്തുകയാം കെഞ്ചുകയാം ചെയ്യെ. ഏശുവുക്ക് തെയ്വത്തുകാക്കൊള്ളെ പേടിനാലെ അത്തുക്ക് വതിലും കിടച്ചെ.
കാണിയ്ക്കെ വയ്ക്കേക്കും ആകപലിയെ നടത്തുകേക്കുംതാൻ ഒവ്വോരു വലിയെ പൂയാരിയാം നീമിച്ചിരുക്കിനത്; അതുനാലെ അകനെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്ക് ഇം വലിയെ പൂയാരീക്കും എന്തൊണ്ണാലും വേണും.
നങ്കെ പാപം ചെയ്യിനതെ നുറുത്തി നീതീയോടെ പിശയ്ക്കുവചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു നങ്കെ പാപമെ ഉടയാ ഉടമ്പിൽ ചിമ്പി ശിലുവേൽ ചത്തെ; അവൻ കായംനാലെ നിങ്കാക്ക് ചുകം കിടച്ചിരുക്കിനെ.
മനിശനായ് വന്തെ ഏശുവെ ഏത്തു ചൊല്ലാത്തെ അനേക വഞ്ചനക്കാറാ ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ. ഇകത്തവൻ താൻ വഞ്ചകനും എതിർ കിരിശ്ത്തുവും.