31 ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കിനത് അമ്മച്ചേ ചരിയാനത്.
നിങ്കെ ഉടമ്പെ കൊൽകേം ആത്തുമാവെ കൊൽകേക്ക് കൂടാത്തതുമാനെ ആളുകെ പേടിയാതേൻ; നിങ്കെ ഉശിരാം ഉടമ്പാം നരകത്തിലിട്ട് നാശമാക്കേക്കും മുടിവാനയാളെ പേടീൻ.
അത്തുക്ക് ശീമോൻ പത്തിരോശ്, “നീ ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വത്തിലെ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു താൻ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആരളെ പേടിക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരാം. കൊൺ നരകത്തുക്ക് തള്ളി ഇടുകേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വമെ പേടീൻ. അന്താൻ, അവനമേ പേടീൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
പൂമി കുലുക്കമും പഞ്ചപട്ടിണീം ചരിയാനെ നോയ് നൊടികാടും അങ്കിങ്കാ ഒണ്ടാകും; പേടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ കാരിയങ്കാടും വാനത്തിൽ ചരിയാനെ അടകാളങ്കാടും ഒണ്ടാകും.
ഇപ്പെ നിനക്ക് കരുത്താവ് തണ്ടനയെ തരും; തൊപ്പനേരത്തുക്കൊള്ളെ കൺ തോണാതെ ആയോകും” ഒണ്ണെ. പെട്ടൊൺ കൺ കാണാതെ ഇരുട്ട് കുത്തിവോലെ അവൻ കണ്ണുക്ക് ആയെ. കയ്യെ പുടിച്ച് നടത്തുവെ ആളെ തേടി തപ്പി തടവുറി കിടന്ത് നടന്തെ.
അതുനാലെ കരുത്താവെ പേടിക്കോണും ഒണ്ണത് എന്തനേത്തൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അതുനാലതാൻ എങ്കെ മനിശെ മാനടവനെ നമ്പിക്കേക്ക് കുടക്കിനത്; എങ്കളെ തെയ്വത്തുക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളെ; നിങ്കെ മനശുക്കും എങ്കളെ നന്തി തിക്കിനൊള്ളെ.
പകറം തെയ്വത്തിലെ നായവിതീലെ പേടീം എതിരാളികളെ ചാമ്പലാക്കിനെ ചരിയാനെ തീ മട്ടുംതാൻ ഒള്ളത്.
നങ്കെ “തെയ്വം ചുട്ടു ചാമ്പലാക്കിനെ തീനാവിതാൻ.”
ഇണങ്കരേ, ഉശിരൊള്ളെ തെയ്വമെ വീയ് ഒറിയാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നമ്പിക്കെ നാത്തെ കുറുപ്പു കെട്ടെ ഇതയം നിങ്കെ ആരുക്കും ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കിൻ.