8 ഒണ്ണാ എങ്കെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ മീരി വോറൊരു ചേതി എങ്കളോ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു തൂതനോ ചൊല്ലിയാ അത് ചൊന്നാ ഉടയാക്കേ എണ്ണെണ്ണേക്കുമായ് തെയ്വത്തിൽ നുൺ ചാപ്പമെ വരുത്തി വയ്ക്കിനെ.
പിന്നെ അവൻ ഉടയാക്ക് ഇടത്തക്കോട്ടിലവേരാകാൽ, “ചാപ്പം കിടച്ചവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടു പിശാശീക്കും അവൻ തൂതരുകാട്ടുക്കും ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ തീ നരകത്തുക്ക് പോനിൻ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് “നിങ്കെ ചൊന്നാളെ ചത്തിയമാ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ ഉടയാക്കേ ചാപ്പമെ ഇട്ടെ.
അവറെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാലും മൂപ്പരുകാലും പോയോൺ, “പവുലോശെ കൊൽനത് വരേക്ക് എങ്കെ തീൻ തണ്ണിയെ കുടിയാത്തൊൺ മുടിവെടുത്തിരുക്കിനെ.
ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പുടിച്ചെ എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, നിങ്കെ ഇതുവരേക്ക് കേട്ടെ ഉവതേശത്തിൽ വളറുകേക്ക് തിക്കിമുട്ടലാക്കുകേം നിങ്കാക്ക് തടങ്കലൊണ്ടാക്കുകേം ചെയ്യിനെ ആളുകേൽ നുൺ അകന്ത് നില്ലിൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് കെഞ്ചിനെ.
അതെന്തൊണ്ണാ എനക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നുൺ ചാപ്പം കിടച്ചാലും വേണ്ടതില്ലെ എൻ ചാതിയേര് കിരിശ്ത്തുവുകാൽ ചേന്താമട്ടും പോതും.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നത്, തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ കുരവുടിനവൻ ആരും “ഏശു ചാപ്പമടഞ്ചാ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലാത്ത്. തെയ്വ ആത്തുമാവുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും “ഏശു കരുത്താവു താൻ” ഒൺ ചൊൽകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
കരുത്താവുകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരാത്തവനെല്ലാം ചാപ്പം കിടച്ചാ; കരുത്താവേ, വേമാ വരോണുമെ.
എങ്കെ മിന്നേ ചൊല്ലിയവോലെ ഇപ്പണും ഏൻ ചൊന്നെ, നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തത് അല്ലാതെ വോറൊരു ചേതിയെ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയാ അവൻ ഉടയാക്കേ ചാപ്പമെ വരുത്തി വയ്ക്കിനെ.
നായപുറമാണമെ നമ്പി പോനവനുക്കെല്ലാം ചാപ്പം കിടയ്ക്കും; നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് എപ്പണും നടകാത്തവനുക്കെല്ലാം തെയ്വത്തിൽ നുൺ ചാപ്പം കിടയ്ക്കിനെ ഒൺ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ മരത്തിൽ തൂങ്കിനവനെല്ലാം ചാപ്പം കിടച്ചാ താൻ ഒൺ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ നായപുറമാണത്തിലെ ചാപ്പത്തിൽ നുൺ വിലേക്ക് വായ്ങ്കെ.
പള്ളീൽ പിണക്ക് ഒണ്ടാക്കിനാകാൽ ഒണ്ണോ ഇരണ്ടോ വട്ടം താക്കലെ കൊടുത്താലെ അവൻ പിന്നേം അതമേ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ അവനെ തൻബാട്ടിലേ വുട്ടാകോണും.
അവറെ മനശ് ഉറപ്പുനാത്തെ പെണ്ണാളെ വഞ്ചനെ വാക്കെ ചൊല്ലി മയക്കിനെ. ഇകനെ പാപമെ ചെയ്യിനത്തിൽ അവറാത്തുക്കു ഒരു കാലത്തിലും മതി വാരാത്ത്. തരിത്തിരിയം പുടിച്ചെ ഇവറെ തെയ്വത്തിലെ ചാപ്പം കിടച്ചവേരാതാൻ.