5 പണ്ണക്കാറാളേ, നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവെ പാലിക്കിനവോലെ ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ എശമാനൻമാരുകാടെ ബൊകുമാനത്തോടേം പേടിയോടേം കളങ്കം നാത്തെ മനശോടേം പാലിക്കോണും.
കൺകാട് ഉടമ്പിലെ വിളക്ക് താൻ; കൺ നല്ലതൊണ്ണാ നിൻ ഉടമ്പ് ബൂറാ വെളിച്ചം നുറഞ്ചിരുക്കും.
ഇരണ്ട് എശമാനൻകാട്ടുക്ക് പണ്ണക്കാറനായ് ഇരുപ്പേക്ക് ആരുനാലേം മുടിയാത്ത്; അകനെ ചെയ്യാ ഒരാളെ വൊറുത്ത് ഇനിയൊരാകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കും; അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ ഒരാകാൽ ചേന്ത് ഇനിയൊരാളെ പുറിച്ച് തള്ളുകേം ചെയ്യും; ഒരേ നേരം തെയ്വത്തുക്ക് ഏവലെ എടുപ്പേക്കും പണത്തുകാക്ക് ആത്തിരമായ് ഇരുപ്പേക്കും നിങ്കാക്ക് മുടിയാത്ത്.
ഏനും അതികാരത്തിലെ വരുതീക്ക് നിക്കിനാതാൻ; എൻ വരുതീലും പടയാളികെ ഇരുക്കിനെ; ഏൻ ഒരാകാൽ പോ ഒൺ ചൊല്ലിയാ പോനെ; ഒരാകാൽ വര് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അവൻ വരുകേം ചെയ്യിനെ; എൻ പണ്ണക്കാറൻകാൽ അതെ ചെയ് ഒൺ ചൊല്ലിയാ അവൻ അതെ ചെയ്കേം ചെയ്യിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ ഒരു മനശോടെ എല്ലാ നാളും തെയ്വ ആലയത്തിൽ കൂടി വരുകേം കൂരേൽ വച്ച് അപ്പമെ നുറുക്കുകേം പിരിയത്തോടേം പരമാത്തിരമായും തുൺ കുടിയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
അതെന്തൊണ്ണാ എനക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നുൺ ചാപ്പം കിടച്ചാലും വേണ്ടതില്ലെ എൻ ചാതിയേര് കിരിശ്ത്തുവുകാൽ ചേന്താമട്ടും പോതും.
നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുന്തവോളെ തുറം നാതേം അരണ്ടും ചരിയാനത്തിൽ തറു തറുത്തും താൻ ഇരുന്തത്. നിങ്കെ നമ്പിക്കെ മനിശെ മാനടവൻ അറിവുവോലനാത്തെ തെയ്വ ചക്കിതീൽ അടിയുറച്ച് ഇരുക്കോണും.
കരുത്താവ് വുളിച്ചവോളെ അടിമയായിരുന്താ ഇപ്പെ കരുത്താവിൽ വുടുതൽ കിടച്ചാ ആയിരുക്കിനെ. അതേവോലെ അവൻ വുളിച്ചവോളെ വുടുതൽ നേടിയിരുന്താ ഇപ്പെ കിരിശ്ത്തുവിലെ അടിമയായിരുക്കിനെ.
ഉലകത്തിൽ നല്ലെ നിലമേൽ താൻ നങ്കെ പിശച്ചത്; എടുത്തു ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ ഇടേൽ തെയ്വം തന്തെ ചുത്തമോടേം നേരോടേംതാൻ പിശച്ചത്; ഇത് മനിശനിലെ അറിവുവോലയില്ലെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽതാൻ ചെയ്യിനത് ഒൺ എങ്കെ മനശാച്ചി കൂടി ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിനെ; അത്തിൽ ഇപ്പെ എങ്കെ പെരുമപ്പടുകേം ചെയ്യിനെ.
നിങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ ചൊന്നെ ചൊല്ലുക്ക് നടക്കിനവേരായൊണ്ണും എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അരണ്ടും തറു തറുത്തും അവനെ ഏത്തെടുത്തതൊണ്ണും നിനയ്ക്കിനവോളെ നിങ്കകാക്ക് അവനുക്കൊണ്ടാനെ പിരിയം ചരിയാനത്തിൽ താൻ.
പെണ്ണാകാടേ, കരുത്താവുകാക്ക് ഒണ്ണതുവോലെ ഉടവനുടവൻ ആണാകാട്ടുകാൽ ആടിഅമന്തിരിൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ നാശമാകാത്തെ ആത്തിരത്തോടെ വച്ചിരുക്കിനെ എല്ലാരുകാലും ഇരക്കം ഇരുക്കട്ടെ.
അതുനാലെ പിരിയമാനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ എപ്പണും തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് ചെയ് നടന്തതുവോലെ ഏൻ ഇരുക്കിനവോളെ മട്ടുമില്ലെ ഏൻ നാത്തവോളേം രച്ചെ കിടച്ചവേരാ പിശയ്ക്കിളവോലെ നിങ്കളും തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോടെ പേടിയോടേം നടിയ്ങ്കീം പിശേനിൻ.
ഇപ്പെ അവൻ അടിമെ നാത്തെ, അതക്കാട്ടിലും കിരിശ്ത്തുവിൽ ഉടപ്പുറവിതാൻ; അവൻ എൻ മനശീക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ പുടിച്ചിരുക്കിനതോ അതക്കാട്ടി ഒരു അടിമെ ഒണ്ണെ നിലേലും കരുത്താവിൽ ഉടപ്പുറവി ഒണ്ണെ നിലേലും നിനക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ?