18 എപ്പണും എല്ലാ വായാത്തുകേലും എല്ലാ കെഞ്ചി കോക്കയിലും ഏതു നേരത്തിലും ആത്തുമാവിൽ വായാതിൻ. അകനെ ചെയ് മനശീൽ പിലപ്പട്ടും എല്ലാ തെയ്വ മക്കാക്കുചൂട്ടീം ചെയ്യിനെ വായാത്തുകേൽ അയന്തിരിൻ.
വായാതിനത്തിലും നോയ്മ്പെ ഇരുക്കിനത്തിലുമല്ലാതെ ഇം പേയ്കാട് നീങ്കാത്ത് ഒൺ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ; ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ അം കാലം നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമായിരിൻ.
നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ. ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്.”
അതുനാലെ വരുകേക്കിരുക്കിനെ ഇം കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ചോകേക്കും മനിശനായ് വന്തെ തെയ്വ മകനുക്ക് മില്ലോട് നിക്കേക്കൊള്ളെ തിരാണി കിടപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ട് എപ്പണും കെവുനമാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ എന്തുക്കികനെ ഉറങ്കിനെ; ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നക്കായി മയാത്ത് മകൻ, മയാത്ത് മത്തത്തിയാശ് മകൻ, മത്തത്തിയാശ് ശെമയി മകൻ, ശെമയി ഓശേക്ക് മകൻ, ഓശേക്ക് തന്താരൊണ്ണാതാൻ ഓത്താവ്,
ലാമേക്ക് മെതുശലെ മകൻ, മെതുശലെ കാനോക്ക് മകൻ, കാനോക്ക് ആരേത്ത് മകൻ, ആരേത്ത് മകലേൽ മകൻ, മകലേൽ കയിനാൻ മകൻ,
ചേരെ ഏശുവിലെ തള്ളെ മറിയാവും അങ്ക് ഇരുന്തെ പെണ്ണാളും ഏശു തമ്പിയേരും മത്തും ഒത്തുമയാ എപ്പണും വായാതികിട്ട് ഇരുന്തെ.
അവൻ ഒരു ചാമിക്കാറനും തൻ കൂരക്കാറാളും മത്തും കെവുനമാ തെയ്വമെ കുമിടുമാളും അപ്പുറാണികയാനെ എകൂതരുക്ക് താനതറുമമെ കൊടുക്കുമാളും തെയ്വത്തുകാൽ എപ്പണും വായാതികിട്ട് ഇരുക്കുമാളും താൻ.
ഇകനെ പത്തിരോശെ ഇരുട്ടറേല് ഇട്ടിരുന്തവോളെ ശവെ അവനുക്കുചൂട്ടി മനം നൊന്ത് കെവുനമാ തെയ്വത്തുകാൽ വായാതികിട്ട് ഇരുന്തെ.
എങ്കെ വായാതുകേക്കും തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും കെവുനമെ കൊടുക്കിളെ.”
ഇടെ തടനാതെ വായാതി നിങ്കാക്കൊള്ളെ കറുമമെ ഏത്തെടുത്ത്, നിങ്കാക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് പോനെ പിശപ്പുക്ക് ആശേ വച്ച് പിരിയപ്പടിൻ.
അതുനാലതാൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ഉതവീലേ തെയ്വമെ ആത്തിരത്തോടെ “തകപ്പനേ” ഒൺ വുളിക്കേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടച്ചത്. മിന്നേ നങ്കെ നായപുറമാണമെ പേടിയോടെ പാലിച്ച് പിശയ്ക്കുമതാനേ?
എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കളും തെയ്വത്തിലെ മക്കെ ആയിരുക്കിനതുനാലെ “അപ്പാ, തകപ്പനേ” ഒൺ വുളിക്കിനെ ചൊന്തെ മകനേത്തിലെ ആത്തുമാവെ തെയ്വം നങ്കെ ഇതയത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ.
ഏൻ വായാതിനവോളെ നിങ്കളെ നിനച്ച് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ; ഏൻ വായാതിനവോളെ നിങ്കളെ നിനച്ച്
എകൂതരല്ലാത്തെ നിങ്കളും ചുത്തമാനെ ആത്തുമാവിൽ എകൂതരാനെ നമ്പിക്കയാനവേരാകാൽ ചേന്ത് തെയ്വമിരുക്കിനെ ഒരു കെട്ടിടമായി കെട്ടപ്പട്ട് വരിനെ.
അകനെ എല്ലാ തെയ്വ മക്കളും മത്തും കിരിശ്ത്തു ആത്തിരത്തിലെ വീതി, നീളം, പൊക്കം, ആശം എന്തൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും
തെയ്വ മക്കളിൽ ഏൻ അപ്പുറാണി ഒണ്ണിരുന്താലും കിരിശ്ത്തുവുകാലെ എണ്ണി തിട്ടമാക്കുകേക്ക് കൂടാത്തെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമപത്തിയൊള്ളെ അം നല്ലെ ചേതിയെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാൽ ചൊൽകേക്കൊള്ളെ പതവിയെ തെയ്വം എനക്ക് തന്തെ.
തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടി ചങ്കിലീൽ കെട്ടപ്പട്ട് കിരിശ്ത്തുവിലെ പതവിക്കാറനായെ ഏൻ അം നല്ലെ ചേതിയെ കുരവുടിനതുവോലെ പേടിനാതെ കുരവുടുകേക്കും
നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ട് കരുത്താവെ നമ്പിയനായിരുന്ത് ഉണ്ണേക്കുവരെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവിളത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഒണ്ടായ പങ്ക് നാലെ
നിങ്കെ ഒണ്ണാം നിനച്ച് കവലയടയാതേൻ; ഏളെ നിലേലും നിങ്കാക്ക് തേവയാനതുകാടെ ചോത്തിരത്തോടെ വായാതി തെയ്വത്തുകാക്ക് ഒപ്പണയ്ക്കിളതാൻ വേണ്ടത്.
പുതുവൻ ചേതീലെ ചത്തിയെ വശനത്തിൽ നിങ്കെ മിന്നമേ കേട്ടതും മേലോകത്തിൽ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കാത്തു ഒരുക്കി വച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ആശനാലെ,
കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കേലും ചുത്തമാനവേരായാനെ തെയ്വ മക്കകാട്ടുകാൽ ബൂറാ നിങ്കെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനതാം എങ്കെ കേട്ടതുനാലെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതിനത്തിൽ,
എപ്പണും വായാതിൻ; വായാതിനവോളെ ചോന്ത് പോകാതെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നവേരാളായും ഇരിൻ.
എപ്പണും വായാതികിട്ടേ ഇരിൻ;
എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം വായാതോണും എന്തുക്ക് ചൊൽവെ നങ്കെ നിമതിയോടേം അമതിയോടേം തെയ്വമെ കൊണ്ടാടീം ചുത്തമായും പിശപ്പേക്ക്
എൻ തകപ്പരുകാട് ചെയ് വന്തതുവോലെ കുത്തം നാത്തെ മനശീൽ ഏൻ കൊണ്ടാടി വരിനെ തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ. റാവും പകലും ഇടെ തടനാതെ ഏൻ വായാതിനനേരം നിന്നെ നിനച്ച് തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവാനെ ഏശുവുകാൽ നിനക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കയാം തെയ്വ മക്കകാട് മുച്ചൂട്ടുകാലും നിനക്കിരുക്കിനെ ആത്തിരമാം എനക്ക് കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
കിരിശ്ത്തു ഇം ഉലകത്തിൽ പിശച്ചിരുന്തവോളയേ ചാവിൽ നുൺ രച്ചിക്കേക്ക് തകിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കുലവയായൊള്ളെ കോത്തയോടേം കണ്ണീരോടേം വായാത്തുകയാം കെഞ്ചുകയാം ചെയ്യെ. ഏശുവുക്ക് തെയ്വത്തുകാക്കൊള്ളെ പേടിനാലെ അത്തുക്ക് വതിലും കിടച്ചെ.
എല്ലാത്തുക്കും കടശി കാലം വന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നിങ്കെ വായാതിനവോളെ നിങ്കെ തെളിഞ്ചെ മനശുകാറായായും ഉടവനുടവൻ പിരിയമെ അടക്കി വയ്ക്കിനവേരായായും ഇരിൻ.
നിങ്കളോ എനക്ക് പിരിയമൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ചുത്തമാനെ നമ്പിക്കേൽ നിങ്കളെ ഉറപ്പോടെ നുറുത്തുകേം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ വായാതുകേം ചെയ്യിൻ.