13 അതുനാലെ കെട്ടെ നാൾ വരിനവോളെ ഇതുകാടെ എതിരിടുകേക്കും എല്ലാം ചെയ് ഓച്ചവേരായായ് നിപ്പേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളവേരാ ആളത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലെ എല്ലാ ആയുതങ്കാടാം എടുത്തോനിൻ.
അതുനാലെ വരുകേക്കിരുക്കിനെ ഇം കാരിയങ്കാട്ടിൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ചോകേക്കും മനിശനായ് വന്തെ തെയ്വ മകനുക്ക് മില്ലോട് നിക്കേക്കൊള്ളെ തിരാണി കിടപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ട് എപ്പണും കെവുനമാ ഇരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പാറേക്ക് മീത്തോളെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാട് എന്നത്, തെയ്വ വശനമെ കോക്കിനവോളെ പിരിയമാ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒണ്ണാ വേര് നാത്തനാലെ കൊഞ്ചെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും നമ്പുകേം ചോതനകാട് വരിനവോളെ ബൂന്തോനവേരാളും താൻ.
എന്തൊണ്ണാ നങ്കാക്ക് തിക്കിലാതിരുന്തെ കാലത്തിൽ മതക്കം ഒള്ളവേരാവോലതാനെ നങ്കെ ഇരുന്തത്. നങ്കെ ഇപ്പെ അയന്തിരുക്കിനതാനെ? അതുനാലെ നങ്കെ റാവ് ഉറങ്കിനവേരാവോലേം ഇരുട്ടിലൊള്ളെ ചെയ്തികയെ ചെയ്യിനവേരാവോലേം ആവാനില്ലെ. പകറം പിലച്ചേക്ക് അയന്തവേരാവോലേം പകലുക്കൊള്ളെ ചെയ്തികളെ ചെയ്യിനവേരാളവോലേം ആകോണും.
എങ്കെ പോരാടിനത് ഇവ്വുലകത്തിലെ ആയുതത്തിലില്ലെ. അതവുടെ തെയ്വത്തിലെ എതിരികളിലെ കോട്ടകളെ കൂടി ഉടച്ച് ഒറീവേക്കാനെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതി ഒള്ളെ ആയുതത്തിൽതാൻ എങ്കെ പോരാടിനത്.
ഇതു തിശനാത്തെ കാലമായതുനാലെ കിടയ്ക്കിനെ നേരമെല്ലാം നല്ലതെ ചെയ്യോകോണും.
അവൻ ചൊല്ലെ കോളാത്തവേരാക്കു ഇം കാരിയങ്കാടുനാലെ തെയ്വ കോപം വരുകേക്ക് ഇടെവരും; അതുനാലെ ആരും നിങ്കളെ ഉതവിനാത്തെ വാക്കാലെ ചതിവെ ചെയ്വെ ഇടെ വരുത്തുവാനില്ലെ.
നിങ്കളിൽ ഒരാളും കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ വേലക്കാറനുമാനെ എപ്പപിറോശ് നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ; തെയ്വ പിരിയത്തിൽ പിശയ്ക്കിനവേരാളും ചൊൽപ്പടീക്ക് പക്കുവമാനവേരാളും നിച്ചമാനെ ഉറപ്പൊള്ളെ നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരായായ് നില നിൽപ്പേക്കുചൂട്ടി അവൻ എപ്പണും തകിതിയാ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി വായാതികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
അതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് എളിമയാ ഇരുക്കോണും; ഉരുമൻ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടകാതെ എതിരാ നുണ്ണാ അവൻ നിങ്കളെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടും.
കിരിശ്ത്തു ഉടയാ ഉടമ്പിൽ കറുമമെ ഏത്തെടുത്തതുനാലെ നിങ്കളും അകനയേതാൻ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മനശൊള്ളവേരാ ആയിരുക്കോണും. എന്തൊണ്ണാ ഏശു കറുമമടഞ്ചതുവോലെ കറുമമടേനവൻ ആരും ഒരുനാളും പാപമെ ചെയ്യാത്ത്.
പൊറുമേക്കൊള്ളെ എൻ വശനമെ നീ കാത്തതുനാലെ ഉലകമെ ബൂറാ ചോതനെ ചെയ്യിനെ ചോതനെ കാലത്തിൽ ഏനും നിന്നെ കാക്കും.
എന്തൊണ്ണാ അവറെ കോപത്തിലെ നാളിൽ വരിനതെ ഏത്തെടുത്ത് നിപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?”