7 അതുനാലെ അകനയൊള്ളവേരാളും മത്തും ഒരു കൂട്ടുകെട്ടുക്കും പോവാനില്ലെ.
നമ്പിക്കെ നാത്തവനും മത്തും കൂട്ടായ്മെ തേവയില്ലെ; നീതീക്കും അനീതീക്കും എന്തൻ പൊരുത്തം? വെളിച്ചമും ഇരുട്ടും മത്തും എന്തൻ കൂട്ടായ്മെ?
തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിനാലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ എകൂതര് കൂട്ടത്തിൽ അവകാശികയാനതും ഒരു ഉടമ്പിലെ ഏത്തുകാടുവോലെ കിരിശ്ത്തു ഏശു കൊടുത്തെ വാക്കുക്ക് പങ്കാളികയായിരുക്കിനതും താൻ അം മറുമം.
തേവനാത്തെ ഇരുട്ടിലെ കാരിയങ്കാട്ടിൽ പങ്കാളിയാകാതെ ഇകത്തെ വേലെ വെളിച്ചത്തിൽ കുടത്ത് കാട്ടോണും.
പുടീയൊൺ കരുത്താവ് വേലേക്ക് ആരുക്കും പട്ടമെ കൊടുപ്പാനില്ലെ; അന്നിയവൻ പാപത്തിൽ പങ്കാളി ആകാതെ നീ നിന്നമേ ചുത്തമാ കാത്തോകോണും.
വോറൊരു ചത്തം മേലോകത്തിൽ നുൺ ചൊന്നതായ് ഏൻ കേട്ടത്, “എൻ മാനടവൻകാടെ അപ്പിൺ പാപത്തിൽ പങ്കാളികയാകാതേം അപ്പിൺ കെടുതികെ നിങ്കാക്ക് വാരാതെ ഇരുപ്പേക്കും നിങ്കെ അപ്പിണെ വുട്ടു പോമണ്ടിൻ.