24 അതുനാലെ ശവെ കിരിശ്ത്തുവുകാൽ അമന്താടി ഇരുക്കിനവോലെ പെണ്ണാകാടും ഉടവനുടവൻ ആണാകാട്ടുകാൽ എല്ലാ കാരിയത്തിലും അമന്താടി ഇരുക്കോണും.
ഏശു കടത്തിവുട്ടെ എളുവത്തിരണ്ടുവേരാളും പിരിയമാ തിരുമ്പി വന്ത്, “കരുത്താവേ, നിൻ നാമത്തിൽ എങ്കെ കൽപ്പിച്ചവോളെ മുനികാടുകൂടി എങ്കെ ചൊല്ലുക്ക് കീൾപ്പട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കിരിശ്ത്തു ശവേക്ക് തലയായ് ഇരുക്കിനവോലെ ആൺ പുള്ളെ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് തലയായ് ഇരുക്കിനെ. അവൻ താൻ ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേ രച്ചിക്കിനതും.
ആണാകാടേ, കിരിശ്ത്തു ശവേകാക്ക് ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവോലെ നിങ്കളും ഉടവൻ പെണ്ണാകാട്ടുകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.
എന്തൊണ്ണാലും ഒവ്വൊരാളും അവനവനമേ വിരുമ്പിനവോലെ ഉടയാ പെൺകാലും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും. ഒവ്വോരു പെണ്ണാകാടും ഉടയാ ആൺകാൽ ബൊകുമാനമാ ഇരുക്കുകേം വേണും.
മക്കളേ, നിങ്കെ തായ് തന്തേരുകാട്ടിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് ഇരുന്ത് നടേൻ. എന്തൊണ്ണാ ഇകനെ ചെയ്യിനത് താൻ കരുത്താവുക്ക് പിരിയം.
വേലക്കാറാളേ, ഇം പൂമിനാട്ടിലൊള്ളെ നിങ്കെ ഏമാൻമാരുകാൽ എല്ലാ കാരിയത്തിലേം ചൊല്ലുക്ക് നിക്കോണും; അവറളിലെ പിരിയം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളെ കാണവോളെ മട്ടുമില്ലെ കരുത്താവെ പേടിക്കിനവോലെ മനശാരെ എല്ലാം ചെയ്യിൻ.
നീ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ് എല്ലാത്തിലും അവറാത്തുക്ക് വശികാട്ടിയായ് ഇരുക്കോണും. ചത്തിയമായും കെവുനത്തോടേം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
വേലക്കാറാ ഉടവുറെ എശമാനൻ ചൊന്നതുവോലെ ചെയ് അവറളെ പിരിയമേത്തുകേം അവറാത്തുക്ക് വുറോതമാ ഒണ്ണാം ചൊല്ലാതെ