10 അതുനാലെ കീശുക്ക് ഉറയ്ങ്കാളേ താൻ ബൂറാ നുറയ്ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വ ലോകത്തുക്കും മീതേ ഓറി പോയത്.
ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനവേരായെല്ലാം ചത്ത് ഓയിനത്തുക്കുമിന്നേ ഇം അടകാളമെ നിങ്കെ കാണും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
പിന്നയവൻ അവറകാൽ, “എന്നചൊല്ലി മോശെ എളുതിയിരുക്കിനെ നായപുറമാണത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ പൊത്തകത്തിലും ശങ്കീർത്തനെ പൊത്തകത്തിലും എളുതിതിയിരുക്കിനത് നടക്കിളതാൻ ഒണ്ണെ കാരിയം, ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തവോളയേ ചൊല്ലിയിരുന്തതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവനിലെ ഇരക്കത്തിലെ നുറവിൽ നങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നൽവരത്തുക്ക് മീതെ നൽ വരം കിടച്ചെ.
“ഇതെ കിശിക്കെ വേണാ; കുറിയിട്ട് ഒരാക്ക് എടുക്കാം” ഒൺ അവറെ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയെ. “അവറെ എൻ തുണിയെ പയ്ങ്കെടുത്തെ; എൻ അങ്കീക്കുചൂട്ടി കുറിയിട്ടെ” ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ പടയാളികെ ഇകനെ ചെയ്യത്.
അതോഞ്ച് എല്ലാം മുടിഞ്ചേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായാലെ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകേക്കുചൂട്ടി, “എനക്ക് തണ്ണി തവിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“അവൻ ഒരു എലുമ്പും ഒടിഞ്ച് പോകാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ ഇതെല്ലാം നടന്തത്.
അവറകാക്ക്, “കെലീലേലവേരാളേ, നിങ്കെ വാനമെ നോയ്ക്കി നിക്കിനത് എന്തുക്ക്? നിങ്കളെ വുട്ടു മേലോകത്തുക്ക് പോയെ ഇം ഏശു മീത്തുക്ക് പോനതെ നിങ്കെ കണ്ടതുവോലയേ അവൻ ഇനീം തിരുമ്പി വരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇതെ കുരവുട്ടോഞ്ച് അവറെ നോക്കി നിക്കയിലേ ഏശുവെ മേലോകത്തുക്ക് തെയ്വം എടുത്താച്ചെ; അന്നേരമേ ഒരു മഞ്ചികുമി വന്തു അവനെ അവറെ കണ്ണുക്കു മില്ലോടുനുൺ മറച്ചാച്ചെ.
അവനെ തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുത്തിയെ; പിന്നെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒൺ തിട്ടമിട്ട് ചൊല്ലിയെ വാക്ക് തകപ്പൻകാൽ നുൺ ഏത്തു വായ്ങ്കി നിങ്കെ കാണതാം കോക്കിനതാം ചെയ്യിനതെ എങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കും ഒൺ എല്ലാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാകാലോടേം തെയ്വം മിന്നേ വെളിപ്പടുത്തിയതെല്ലാം ഇകനെ നടമായെ.
കിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ ഒരു മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്; അവനെ പതിനാല് വരിയത്തുക്ക് മിന്നേ മൂണാം മേലോകം വരേക്ക് എടുത്തെ; ഉടമ്പോടയോ ഉടമ്പുനാതയോ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് അത് തിക്കിലൊണ്ട്.
അറിവെ കവിഞ്ച് വരിനെ കിരിശ്ത്തു ആത്തിരമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളവേരാളായും തെയ്വത്തിലെ എല്ലാ നൽവരത്താലേം നുറഞ്ച് വരിളത്തുക്കും ഏൻ വായാതിനെ.
അവനുക്ക് ഒള്ളതുകാട് മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കിളത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമൊണ്ടായെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് വേണ്ടതാനെ എല്ലാ കുണമും കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പിൽ താനേ ഇരുക്കിനത്.
നങ്കെ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനത്തിലെ ഇം മറുമമെ ആരുക്കും ഒറിഞ്ച് പോടിളത്തുക്ക് ഒള്ളതില്ലെ, കിരിശ്ത്തു മനിശെ പുറവീൽ വെളിപ്പട്ട്; അവൻ നീതിയൊള്ളാ ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് വെളിപ്പടുത്തി; തെയ്വ തൂതരുകാട്ടുക്ക് ഉരുവപ്പട്ട്; എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേൽ കേൾവിപ്പട്ട്; ഉലകത്തിൽ ബൂറാ നമ്പി; വെൺമയാ മേലോകത്തുക്ക് എടുക്കപ്പട്ടെ.
അതുനാലെ തെയ്വ മകനാനെ ഏശു മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തുകാക്ക് കടന്തു പോയെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒള്ളനാലെ നങ്കെ ഏത്തു ചൊന്നെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ ഉറുക്കമായ് പുടിച്ചോകോണും.
ഇകത്തെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒണ്ടാകവേണ്ടത് തേവതാൻ; അവൻ ചുത്തമാനവനും കുറനാത്തവനും കളങ്കം നാത്തവനും പാപികളിൽ നുൺ പുറിച്ചാളും മേലോകമക്കാട്ടി വലിയവനും താൻ.
നങ്കെ ഇം ചൊന്നത്തിലെ മുയ്ക്കമാനെ പൊരുൾ ഇന്താൻ, മേലോകത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനവനാനെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്കൊളെള.