19 അതുനാലെ ഇനിയിരുന്ത് നിങ്കെ അന്നിയരും പുറനാട്ടുകാറാളും നാത്തെ; തെയ്വത്തിലെ ആളുകെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തെ ഒരേ നാട്ടുകാറാളും ഒരേ കൂരേലവേരാളും താൻ നിങ്കെ.
അതുനാലെ ഒരു ശിശിയൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത് ശിശിയനുക്ക് മതി; എശമാനൻവോലയാനത് പണ്ണക്കാറനുക്കും മതി. കൂരക്കാറനെ ബേൽശബൂൽ ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ കൂരേലവേരാളെ അതക്കാട്ടീം കെട്ടെ പേരെ വുളിക്കും.
അതുനാലെ ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് കിടയ്ക്കിനെ നേരമെല്ലാം നങ്കെ എല്ലാ മനിശനുക്കും നൽമെ ചെയ്യോണും; മുയ്ക്കമാ കൂട്ടത്തിൽ നമ്പിക്കേൽ ഇരുക്കിനവേരാക്ക്.
അക്കാലത്തിൽ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവിൽ നാത്തെ ഇരുന്തത്; മട്ടുമില്ലെ നിങ്കെ ഇശ്രവേൽ മാനടവനിൽ നുൺ അകന്തവേരാളും വാക്കാലെ കിടച്ചെ ഉടമ്പടീക്ക് അന്നിയരും ആശെ നാത്തവേരാളും തെയ്വം നാത്തവേരാളുമായിതാൻ ഇരുന്തതൊൺ നിനച്ചോനിൻ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് മുട്ടക്കുത്തി
തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ ചേതിനാലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ എകൂതര് കൂട്ടത്തിൽ അവകാശികയാനതും ഒരു ഉടമ്പിലെ ഏത്തുകാടുവോലെ കിരിശ്ത്തു ഏശു കൊടുത്തെ വാക്കുക്ക് പങ്കാളികയായിരുക്കിനതും താൻ അം മറുമം.
ഒണ്ണാ നങ്കെ ചൊന്തെ രാച്ചമോ മേലോകം താൻ; അങ്ക് നുൺ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു രച്ചകനായ് വരുമൊൺ നിനച്ച് നങ്കെ പിരിയമാ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
ചേരെ എല്ലാരും വാക്കെ നേടാതെ നമ്പിക്കയാലെ ചത്തെ. ഒണ്ണാലും തൂലേൽ നുൺ അവറെ അതെ കണ്ടു പിരിയപ്പട്ടെ. ഉലകത്തിൽ തങ്കെ പുറനാട്ടുകാറാളും പരതേശികാടും ഒൺ ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യെ.
എന്തൊണ്ണാ പൂമീൽ നങ്കാക്ക് നില നിക്കിനെ പട്ടണം ഇല്ലെ. വരുകേക്കിരുക്കിനെ പട്ടണമതാൻ നങ്കെ കാത്ത് ഇരുക്കിനത്.
ഇം ഉലകത്തിൽ പുറനാട്ടുകാറാവോലേം ഉലകത്തുക്ക് തിക്കിനാത്തവേരായായും പിശയ്ക്കിനെ എൻ ഇണങ്കരേ, എപ്പണും നിങ്കെ ആത്തുമാവുക്കു എതിരിയാ മല്ലടിക്കിനെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു നിങ്കളമേ വുട്ടു കൊടുപ്പാനില്ലെ.
നോക്കിൻ, തെയ്വം നങ്കളെ ഉടയാ മക്കെ ഒൺ വുളിപ്പേക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വം നങ്കകാക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അതെ കാട്ടിനെ; ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ തിക്കിനാത്തനാലെ നങ്കളാം തിക്കിനാത്തെ.