20 മക്കളേ, നിങ്കെ തായ് തന്തേരുകാട്ടിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് ഇരുന്ത് നടേൻ. എന്തൊണ്ണാ ഇകനെ ചെയ്യിനത് താൻ കരുത്താവുക്ക് പിരിയം.
തായ് തന്തേരുക്ക് ബൊകുമാനമെ കൊടുക്കോണും; നിന്നവോലയേ വോറെ ഒള്ളവേരാകാലും ആത്തിരമായ് ഇരുക്കോണും ഒണ്ണതുകാട്താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ശവെ കിരിശ്ത്തുവുകാൽ അമന്താടി ഇരുക്കിനവോലെ പെണ്ണാകാടും ഉടവനുടവൻ ആണാകാട്ടുകാൽ എല്ലാ കാരിയത്തിലും അമന്താടി ഇരുക്കോണും.
ഇപ്പെ എനക്ക് തേവയാനതെല്ലാം ഒണ്ട്; അത്തുക്കും അനേമായും ഒള്ളെ; എപ്പപിറോതീശുകാൽ നിങ്കെ കൊടുത്തുവുട്ടെ എല്ലാ ബൊകുമാനമാം ഏത്തെടുത്ത് ഏൻ പിരിയമടഞ്ചിരുക്കിനെ; അത് തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമും വാശനയൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം തെയ്വം ഏത്തെടുക്കിനെ ആകമും ആയിരുക്കിനെ.
അകനെ കരുത്താവിലെ പിരിയത്തിൽ പിശച്ചും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനെ നിലമേൽ എപ്പണും ചെയ്യവച്ചും എല്ലാ നല്ലെ കാരിയമാം ചെയ് തെയ്വത്തിലെ അറിവിൽ വളറുകേക്ക് നിങ്കാക്കാകും.
വേലക്കാറാളേ, ഇം പൂമിനാട്ടിലൊള്ളെ നിങ്കെ ഏമാൻമാരുകാൽ എല്ലാ കാരിയത്തിലേം ചൊല്ലുക്ക് നിക്കോണും; അവറളിലെ പിരിയം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളെ കാണവോളെ മട്ടുമില്ലെ കരുത്താവെ പേടിക്കിനവോലെ മനശാരെ എല്ലാം ചെയ്യിൻ.
വേലക്കാറാ ഉടവുറെ എശമാനൻ ചൊന്നതുവോലെ ചെയ് അവറളെ പിരിയമേത്തുകേം അവറാത്തുക്ക് വുറോതമാ ഒണ്ണാം ചൊല്ലാതെ
നിങ്കളെ ഉടയാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കൊള്ളെ നിലേൽ എല്ലാ നൽമകാട്ടിലും തികന്തവേരായാക്കുകേം അവനുക്ക് പിരിയമാനതെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാലെ നങ്കളിൽ നുറവേത്തുകേം ചെയ്യട്ടെ; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.