17 നിങ്കെ ചെയ്യിനതും ചൊന്നതുമാനെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ ചെയ് അവൻകാലെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിൻ.
അതുനാലെ നിങ്കെ പുറപ്പെട്ട് ചാതീ ശനങ്കാടെ ബൂറാ ശിശിയരുകാടാക്കിൻ. അവറളെ തകപ്പനിലേം മകനിലേം തെയ്വ ആത്തുമാവിലേം നാമത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകേം ഏൻ നിങ്കകാൽ കൽപ്പനയിട്ടതുകാടെ പാലിക്കിളെ നിലമേൽ ഉവതേശമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിൻ; ഏനോ ഉലകത്തിലെ കടശി നാ വരേക്ക് എല്ലാ നാളും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എപശോശിൽ കുടിയിരുന്തെ എല്ലാ എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും ഇതെ കേട്ടതും അരളി പുടിച്ചേയെ; അകനെ കരുത്താവിലെ നാമമെ കനേമാളുകളും എപ്പേരുപ്പട്ടതൊൺ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
ചുകമെ കൊടുക്കേക്കും നിൻ ചുത്തമാനെ പണ്ണക്കാറനാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ അടകാളമാം അരിശുകമാം ചെയ്കേക്ക് നിൻ കയ്യെ നീട്ടോണുമേ.”
ഇം നല്ലെ ചേതീൽ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി ഉലകത്തിൽ ബൂറാ കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനനാലെ ഏൻ മുതയേ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കുച്ചൂട്ടീം തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ തുണ്ണാലും കുടിച്ചാലും എന്തെ ചെയ്യാലും തെയ്വ നാമെ മകത്തത്തുക്കുചൂട്ടി ചെയ്യിൻ.
കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ തെയ്വമും മകത്തവാനുമാനെ തകപ്പൻ അവനെ നന്തി തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അറിവാം വെളിപ്പാടാം തരിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കാക്ക് തരട്ടെ ഒൺ ഏൻ വായാതിനെ.
കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് എപ്പണും എല്ലാത്തുക്കും ചോത്തിരമെ ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരിൻ.
തെയ്വ മകത്തത്തുക്കും അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിളത്തുക്കുംചൂട്ടി ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നല്ലെ കുണമൊള്ളവേരാളായ് നുറഞ്ചുവരോണുമൊൺ ഏൻ വായാതിനെ.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
വെളിച്ചമാനെ രാച്ചത്തുക്കൊള്ളെ ചുത്തമാനവേരാക്ക് ഒരിയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ ഓകരീക്ക് നിങ്കളാം അവകാശികെ ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തുക്ക് നിങ്കെ പിരിയമോടെ നണ്ണിയെ ചൊല്ലോണും.
നിങ്കെ അവനിൽ വേരുറങ്കി അവൻ ചൊൽപ്പടീൽ പിശപ്പെ കെട്ടിപ്പടുത്ത് അകനെ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ അവൻകാലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറച്ചും നണ്ണിയോടെ ചോത്തിരത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചുമിരിൻ.
കിരിശ്ത്തുവിലെ അമതി നിങ്കെ ഇതയമെ അതികാരമെ നടത്തട്ടെ; ഇം അമതീക്കു താൻ നിങ്കളെ ഒരു ഉടമ്പായ് വുളിച്ചിരുക്കിനത്; നണ്ണി ഒള്ളവേരാളായ് ഇരിൻ.
നിങ്കെ എന്തെ ചെയ്യാലും അതെ മനിശരുകാട്ടുക്ക് നാത്തെ കരുത്താവുക്ക് ഒണ്ണവോലെ മനശാരെ ചെയ്യിൻ.
തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലും കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലും നമ്പുനെ തെശലോനിക്കാവിലെ ശവേലെ ആളുകേക്ക് ശീലാശും തിമോത്തിയോശും മത്തും പവുലോശാനെ ഏൻ എളുതിനത്, നിങ്കാക്ക് ഇരക്കമും അമതീം കിടയ്ക്കട്ടെ.
എല്ലാ കാരിയത്തുക്കും നണ്ണിയെ ചൊല്ലിൻ; ഇന്താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒള്ളെ നിങ്കളെ ചൊല്ലി തെയ്വത്തുക്കൊള്ളെ പിരിയം.
എപ്പണും നല്ലതെ ചെയ്കേക്കും ചൊൽകേക്കും നിങ്കളെ ചുണയേത്തുകേം ചക്കിതിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യട്ടെ.
“നീ എൻ മകൻ; ഏൻ ഉണ്ണേക്ക് നിന്നെ പുറക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ” ഒണ്ണും “ഏൻ അവനുക്ക് തകപ്പനും അവൻ എനക്ക് മകനും ആയിരുക്കും” ഒണ്ണും തൂതരുകാട്ടുകാൽ ആരുകാലൊണ്ണാലും എപ്പണൊണ്ണാലും തെയ്വം ചൊല്ലിയിരുക്കിനതീ?
അതുനാലെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ ഇടെ തടനാതെ തെയ്വത്തുക്ക് നങ്കെ വായിൽ ചോത്തിരമെ ചൊന്നതാൻ നങ്കെ ആകം.
ഉശിരൊള്ളെ കൽ ഒണ്ണവോലെ നിങ്കളക്കൊണ്ട് തെയ്വം അവൻ പിശയ്ക്കിനെ കോയിലെ വേലെ ചെയ്യിനെ; ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമാനതും ആത്തുമീകെ ആകമെ ചെയ്വേക്കുചൂട്ടി അങ്ക് ചുത്തമാനെ പൂയാരിയേരുകാടായ് നിങ്കെ വേലെ ചെയ്യിനെ.
അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.
ഒരാക്കു വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ അവൻ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലട്ടെ. വോറൊരാക്ക് ഏവലെ ചെയ്കേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ തെയ്വം കൊടുത്തെ തകിതിവോലെ ചെയ്യട്ടെ. അകനെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലെ തെയ്വ നാമം മകിമപ്പടുകേക്ക് ഇടെവരും. മകിമേം ചക്കിതീം എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.
മകനെ തള്ളി ചൊന്നവൻ കൂട്ടത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വം നാത്തെ; മകനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ കൂട്ടത്തിൽ തകപ്പനാനെ തെയ്വം ഒണ്ട്.
കുഞ്ചിക്കാടേ, നങ്കെ വാക്കിലും നാക്കിലും അല്ലെ, മെച്ചക്കമാ ഒവ്വൊരു കാരിയമെ ചെയ്യിനത്തിലും ചത്തിയത്തിലും താൻ ആത്തിരം ഇരുക്കിളത്.