35 ലുത്താവിലവേരാളും ശാരോനിലവേരാളും അവനുക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ കണ്ട് മനം തിരുമ്പി കരുത്താവുകാക്ക് വന്തെ.
കരുത്താവ് അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തനാലെ കനേമാളുകെ നമ്പിക്കെ വച്ച് കരുത്താവുകാക്ക് തിരുമ്പിയെ.
അതുനാലെ തെയ്വത്തുകാക്ക് വരിനെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാളെ തൊല്ലെ ചെയ്വാനില്ലെ ഒണ്ണത് താൻ വകുതൽ.
ഇകനയേ ഇരണ്ടു വരിയം ചെയ്യനാലെ ആശിയാവിൽ പിശച്ചിരുന്തെ എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും കരുത്താവു വശനമെ കോപ്പേക്കായെ.
ഇകനെ കരുത്താവു വശനം അത്തോണത്തിലെ മനിശെ മാനടവൻ ഇടേൽ ചക്കിതിയോടെ പരന്തെ.
അകനെ തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കി എല്ലാ മാനടവനിലേം പിന്നിയമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യെ. നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളെ കരുത്താവ് ഒവ്വൊരുനാളും പള്ളീൽ കൂട്ടി ചേത്തെ.
അപ്പണും വശനമെ കേട്ടവേരായിൽ കനേമാളുകെ അത്തിൽ നമ്പിയെ; അകനെ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളിൽ ആണായേ അഞ്ചായിരംവേരാ ഒണ്ടായെ.
തെയ്വ വശനം അങ്കെല്ലാം പരന്തെ; എരുശലേമിൽ കനേംവേരാ ശിശിയരായ് വന്തുകൂടിയെ; എകൂതാ ചാതീലെ കനേം പൂയാരികാടുകൂടി നമ്പിക്കയാ ചേരെ കൂട്ടത്തിൽ വന്തുകൂടിയെ.
പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “അയിനയാശേ, ഏശുകിരിശ്ത്തു നിനക്കിപ്പെ ചുകമെ തരിനെ; എന്തി നീയേ നിനക്ക് കിടപ്പേക്കൊള്ളെ പായ് പരമ്പെ ഇട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ അവൻ എന്തിയെ.
ഇം ചേതി ഓപ്പേലിരുന്തെ എല്ലാ മാനടവനുക്കും വെളിവായെ, അകനെ കനേംവേരാ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തെ.
ഒണ്ണാ “ഒരാ കരുത്താവുകാക്ക് തിരുമ്പിനവോളെ അം മുക്കാക്ക് മാറിപോനെ.”