33 അവുടെ എട്ട് വരിയമായ് തളന്ത് കിടക്കുമെ അയിനയാശ് ഒണ്ണെ പേരുകാറനാം കണ്ടെ.
അവൻ ചേതി ശിറിയെ ഒണ്ണാൻ ഒത്തേ പരന്തെ. വൊവ്വോറേ നോയ് നൊടികാറാളാം ചീക്കിലും ഇളുവെട്ട് നടന്തവേരാളാം മുനീക്ക് ചാനവേരാളാം പിശാശി പുടിച്ചവേരാളാം തളന്തവേരാളാം അവൻകാക്ക് കുടത്തെ. അവൻ അവറാത്തുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
അന്നേരം പന്നണ്ട് വരിയമായ് കിടത്തെ നോയ്നാലെ ചരിയാനത്തിൽ വരുത്തമായിരുന്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ അം കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ.
“ഇതായി എത്തിനെ നാളാനെ?” ഒൺ നോയാളി തന്താരുകാൽ ഏശു കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “കുഞ്ചീൽ പുടിച്ചേ ചെന്നുക്ക് ഇകനെ ഒള്ളെ.
ഒണ്ണാ പതിനെട്ട് വരിയമായ് പിശാശുക്ക് അടിപ്പട്ട് കിടന്തെ അബുറാകാം മകയാനെ ഇം പെൺമ്പുള്ളേക്ക് ശബത്തുനാ വുടുതലെ കൊടുക്കിളതാനേ?”
ഒണ്ണാ മുപ്പത്തെട്ട് വരിയമായ് നോയ് പുടിച്ച് കിടന്തെ ഒരു മനിശൻ അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
ഏശു നടന്ത് പോയവോളെ പുറവീലേ കൺതോണാത്തെ ഒരു മനിശനെ കണ്ടെ.
ഒണ്ണാ ചെന്നുക്ക് എകനെ കൺ തുറന്ത് പാരുവെ കിടച്ചതൊണ്ണോ ആര് ചെന്നുക്ക് കണ്ണെ തുറന്ത് കൊടുത്തതൊണ്ണൊ എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ; അതെ അവൻകാലേ കോളിൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലി തരുകേക്കൊള്ളെ തകിതി അവനുക്ക് ഒണ്ട് ഒൺ അവൻ തള്ളേം തന്താരും ചൊല്ലിയെ.
ലുശ്ത്തിറാവിൽ ഒരു കാൽനോവത്താളി പിശച്ചിരുന്തെ; പുറവീലിരുന്തേ അം മനിശൻ ഒരുത്തിനകൂടി നടന്തതില്ലെ.
തള്ളെ വകുത്തിലിരുന്തേ മൊണ്ടിയായിരുന്തെ ഒരാളെ ചിലരെ എപ്പണും ചിമ്പി കുടക്കുമെ; തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് വരുമവേരാകാൽ ഇരപ്പേക്കുതാൻ അവനെ കുടത്ത് ഇരുത്തുമത്. ആലയത്തുക്ക് മില്ലോളെ ചന്തമാനം ഒൺ പേരൊള്ളെ വാതലുകാൽ താൻ ഇരുത്തുമത്.
ഇം അരിശുകത്താലെ ചുകം കിടച്ചെ മനിശനുക്ക് നാപ്പത് വയശുക്കും മേൽ ഒണ്ടായെ.
പത്തിരോശ് എല്ലാ ഇടത്തുക്കും പോയവോളെ ലുത്താവ് എന്നാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി പിശയ്ക്കിനവേരാകാക്കും പോയെ.
പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “അയിനയാശേ, ഏശുകിരിശ്ത്തു നിനക്കിപ്പെ ചുകമെ തരിനെ; എന്തി നീയേ നിനക്ക് കിടപ്പേക്കൊള്ളെ പായ് പരമ്പെ ഇട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ അവൻ എന്തിയെ.