38 അകനെ അവൻ തേരെ നുറുത്തുകേക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ; പിലിപ്പോശും കങ്കാണീം തണ്ണീൽ ഉറയ്ങ്കെ; പിലിപ്പോശ് കങ്കാണിയെ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.
മനം തിരുമ്പുകേക്കുചൂട്ടി ഏൻ നിങ്കളെ തണ്ണീൽ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ; ഒണ്ണാ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനാ എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ, അവൻ കാലിലെ ചെരുപ്പെ പിരിപ്പകൂടി എനക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്തെ. അവൻ നിങ്കളെ തെയ്വ ആത്തുമാവിലും തീയിലും രാട്ടിപിരാട്ടും.
അവറെ ഉടവുറെ ചെയ് നടന്തെ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.
ഏശു ഓകന്നാനക്കാട്ടീം അനേകം ആളുകളെ ശിശിയരുകാടായ്ക്കി രാട്ടിപിരാട്ടിനതൊൺ പരീശരുകാട്ടുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടെ.
[അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ്, നീ മനശാരെ നമ്പിക്കെ വയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അകനെ ചെയ്യിളെ. “ഏശുകിരിശ്ത്തു തെയ്വ മകൻതാൻ ഒൺ ഏൻ നമ്പുനെ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ]
അവറെ തണ്ണീൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഓറിയതും കരുത്താവിലെ ആത്തുമാവ് പിലിപ്പോശെ എടുത്തു കൊമ്മണ്ടിയേയെ; കങ്കാണി പിന്നെ പിലിപ്പോശെ കണ്ടതില്ലെ; ഒണ്ണാ അവൻ പിരിയമാ ഉടയാ കൂറാക്ക് പോയെ.