32 തിരുവെളുത്തിൽ അവൻ വാശിച്ചാൻ ഇകനതാൻ, “അറുപ്പേക്കൊള്ളെ ആടവോലെ അവനെ കൊണ്ടേയെ; റോമമെ അറുക്കിനവേരാക്ക് മില്ലോട് ബുറീനെ നിക്കിനെ ആട്ടുക്കുഞ്ചിവോലെ അവൻ ഒണ്ണാം കുരവുടാതെ നുണ്ണെ.
ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തകപ്പനേ, ചേരെ ചെയ്യിനതെന്ത് ഒൺ ചേരാക്ക് തിക്കിനാത്തനാലെ ചേരാക്ക് മന്നിപ്പെ കൊടുക്കോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. പിന്നെ ഏശുവിലെ തുണിയെ പയ്ങ്കെടുപ്പേക്ക് അവറെ കുറിയിട്ടെ.
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
അത്തുക്ക് കങ്കാണി, “ഒരാ പൊരുളെ തിരുപ്പി റൂപ്പു റൂപ്പായ്ക്കി താരാതിരുന്താ എനക്ക് എകനനേ വിളക്കമാനത്” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയാലെ തേരിലോറി തൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുപ്പേക്ക് പിലിപ്പോശെ വുളിച്ചെ.
അതുനാലതാൻ “എങ്കെ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനനാലെ ആളുകെ എങ്കകാൽ ഒവ്വൊരുനാളും അറുക്കേക്ക് കൊണ്ടോനെ ആടുകാക്കുവോലെ ഇടപടിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത്.
തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനവോലെ കിരിശ്ത്തു നങ്കെ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി ചത്ത്, പൂത്തിടപ്പട്ട്, തിരുവെളുത്തുവോലെ മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തി കേപ്പാവുക്കും പിന്നെ പന്നണ്ടാക്കും വെളിപ്പട്ടെ ഒണ്ണികനെ എനക്ക് കിടച്ചെ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയങ്കാടെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഏത്തു തന്താച്ചെ.
ഒണ്ണാ കുത്തമും കുറേം നാത്തെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തംനാലതാൻ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?