30 പിലിപ്പോശ് ഓടി പോയപ്പെ കങ്കാണിയാനവൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകമെ വാശിക്കിനതെ കേട്ടെ. “നീ വാശിക്കിനത് നിനക്ക് വിളക്കമാനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
തെയ്വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതിയെ കേട്ടാലെ ഓശനേൽ വയ്യാത്തവേരാ വശിയരുകിൽ ബൂന്തെ വിത്തുവോലതാൻ; കുറുപ്പുനാത്താ വന്ത് അവറെ ഇതയത്തിൽ വിതച്ചതുകാടെ എടുത്തു മണ്ണെ.
വശനമെ കേട്ട് ഓശനേൽ വയ്ക്കിനവേരാ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാടുവോലതാൻ; അവറെ നല്ലെ കനിയെ തരും അത് നൂറും അറുവതും മുപ്പതും ഒണ്ണെ നിലമേലിരുക്കും.
“ഇതെല്ലാം വുളങ്കിനതീ” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “ഏ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവൻ മാനടവൻകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഏൻ ചൊന്നതെ കേട്ട് പടിച്ചോനിൻ.
താനിയേൽ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ ചുത്തമാനെ ഇടത്തിൽ നാശമാക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ കാണവോളെ, (പടിയ്ക്കിനവൻ അതെ നിനച്ചോകട്ടെ)
നാശമാക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ കാൺമ്പക്കൂടാത്ത ഇടത്തിൽ കാണവോളെ [പടിയ്ക്കിനവൻ അതെ നിനച്ചോകട്ടെ] അണ്ണേക്ക് എകൂതാ തേശത്തിൽ ഇരുക്കിനവേരാ മലേക്ക് ഓടി മണ്ടട്ടെ.
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനിലെ പിരിയമെ ചെയ്യിനതും അവൻ എനക്ക് ഏത്തു വുട്ടെ വേലേ ചെയ് മുടിക്കിനതും താൻ എൻ തീൻ.
നിങ്കെ തിരുവെളുത്തുകാടെ നന്തി പടിയ്ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ അത്തിൽനുൺ നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് കിടയ്ക്കും ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനെ; ഇം തിരുവെളുത്തുകാട്ടിലേ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ.
അവൻ പോയവോളെ എത്തിയോപ്പിയാവ് രാച്ചത്തില രാശാത്തി ഏവൽക്കാറൻ ശണ്ടനെ കണ്ടെ. അവൻ അം രാച്ചത്തില രാശകൊട്ടാരത്തിലെ ചൊത്തെ കാക്കുമെ മുയ്ക്കമാനെ കങ്കാണിതാൻ.
അന്നേരം തെയ്വ ആത്തുമാവ് പിലിപ്പോശുകാക്ക് നീ തേരുക്ക് കിട്ടേക്ക് പോയ് ചേന്ത് നടാ ഒണ്ണെ.
അത്തുക്ക് കങ്കാണി, “ഒരാ പൊരുളെ തിരുപ്പി റൂപ്പു റൂപ്പായ്ക്കി താരാതിരുന്താ എനക്ക് എകനനേ വിളക്കമാനത്” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയാലെ തേരിലോറി തൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുപ്പേക്ക് പിലിപ്പോശെ വുളിച്ചെ.
പിലിപ്പോശ് ശമരിയാ പട്ടണത്തുക്ക് പോയ് കിരിശ്ത്തുവിലെ കാരിയമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ശവേൽ പത്തായിരം വാക്കുകാട്ടിൽ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടിനത്തിലും നല്ലത് ഇനിയൊള്ളവേരാക്ക് ഉവതേശമെ കൊടുക്കേക്ക് വിളക്കമാനെ അഞ്ച് വാക്കുകാട്ടിൽ കുരവുടുവേക്ക് ഏൻ പിരിയപ്പടിനെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ രോശം നാത്തവേരാവോലയാകാതെ നിങ്കെ എന്തെ ചെയ്യോണും ഒൺ കരുത്താവു ആശിക്കിനതോ അത് എന്തനേത്തൊൺ കണ്ടു പുടിച്ചോകോണും.
ഇം കാരിയം തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് അറിവു തേവെ. പുത്തി ഒള്ളാ അം ചീവാതീലെ കണക്കെ കണ്ടു പുടിക്കട്ടെ; അത് ഒരു മനിശനിലെ കണക്കുതാൻ. അത്തിലെ കണക്ക് താൻ 666.