29 അന്നേരം തെയ്വ ആത്തുമാവ് പിലിപ്പോശുകാക്ക് നീ തേരുക്ക് കിട്ടേക്ക് പോയ് ചേന്ത് നടാ ഒണ്ണെ.
പത്തിരോശ് ഇത് എന്തൻ തറുശനം ഒൺ നിനവാടി ഇരുന്തവോളെ ആത്തുമാവ് പത്തിരോശുകാക്ക്, “മൂണ് ആണാ വന്ത് നിന്നെ കോക്കിനെ.
മടി ഒണ്ണും നിനയാതെ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ പോകേക്ക് ആത്തുമാവ് എനക്ക് കൽപ്പനേ തന്തെ. അകനതാൻ കരുത്താവിൽ നമ്പി ഇരുക്കിനെ ഇം ആറ് ആൺമക്കകാടും എൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തത്; എങ്കെ മൊത്തമാ അം കൊറുനല്ലിയോശ് കൂരേക്ക് പോയെ.
അവ്വാൾ എങ്കകാൽ വന്തോൺ, പവുലോശിലെ അരേൽ കെട്ടിയിരുന്തെ ചീലമുണ്ടെ എടുത്ത് ഉടയാ കയ് കാലെ കെട്ടി, “ഇം ചീലമുണ്ടിലെ ഉടയാളെ എരുശലേമിലെ എകൂതര് ഇതുവോലെ പുടിച്ച് കെട്ടി എകൂതരല്ലാത്തവേരാ കയ്യിൽ കൊടുക്കുമൊൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനെ ഒരു തീര്പ്പും നാതെ കലഞ്ച് പോയവോളെ പവുലോശ് അവറകാൽ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
പിന്നെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ പിലിപ്പോശുകാൽ, “നീ എന്തി തെക്കോളെ ഇടത്തിൽ എരുശലേമിൽ നുൺ കെശ്ശാവുക്ക് പോനെ വശീൽ ആരും നാത്താനുക്ക് പോ” ഒണ്ണെ.
എരുശലേമിൽ വന്ത് തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കാലെ ഉടയാ കൂറാക്ക് തിരുമ്പി പോമാതാൻ അവൻ; അന്നേരം തേരിൽ ഇരുന്ത് പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകമെ പടിച്ച് കിടന്ത് പോമെ.
പിലിപ്പോശ് ഓടി പോയപ്പെ കങ്കാണിയാനവൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പൊത്തകമെ വാശിക്കിനതെ കേട്ടെ. “നീ വാശിക്കിനത് നിനക്ക് വിളക്കമാനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവറെ തണ്ണീൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഓറിയതും കരുത്താവിലെ ആത്തുമാവ് പിലിപ്പോശെ എടുത്തു കൊമ്മണ്ടിയേയെ; കങ്കാണി പിന്നെ പിലിപ്പോശെ കണ്ടതില്ലെ; ഒണ്ണാ അവൻ പിരിയമാ ഉടയാ കൂറാക്ക് പോയെ.
ഇതെല്ലാം ഒരേ ആത്തുമാവിലെ ചെയ്തികതാൻ. അവനിലെ പിരിയമ്പോലെ ഒവ്വൊരാക്കും ചൊന്തമാനെ വരമെ കൊടുക്കിനെ.
വരും കാലത്തിൽ നിച്ചനാത്തെ ആത്തുമാവുകാടു ചൊല്ലാം പേയ് പിശാശുകാട് ചൊല്ലാം കേട്ട് ചിലവേരാ നമ്പിക്കെ വുട്ടാകും ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിച്ചമാ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊന്നതുവോലെ, “ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കെ അവൻ ചത്തമെ കോക്കിനതൊണ്ണാ