15 അവറെ അങ്ക് പോയോൺ ഏശുവെ നമ്പി വന്തവേരാക്ക് തെയ്വ ആത്തുമാവ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി അവറാത്തുക്ക് വായാതിയെ.
പൂമീൽ വച്ച് നിങ്കളിൽ ഇരണ്ടാ കോക്കിനെ ഏളെ കാരിയത്തിലും ഒത്തുമയാ ചേന്ത് വന്താ അത് മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ കയ്യിൽ ഇരുന്ത് നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും;
“നിങ്കെ നമ്പിയവോളെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് കിടച്ചതീ?” ഒൺ പവുലോശ് അവറകാക്ക് കേട്ടെ. അന്നേരം അവറെ, “ഇല്ലെ, പരിശുത്തെ ആത്തുമാവ് ഒള്ളതൊൺ കൂടി എങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ” ഒണ്ണെ.
പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്ക്കും.
അതുനാലെ അന്നിയെ പാശേൽ കുരവുടനവൻ ഉടയാ ചൊന്നതെ തിരിത്തിരമാക്കേക്കൊള്ളെ വരം കിടയ്പ്പേക്ക് വായാതോണും.
എന്തുനാലയൊണ്ണാ, നിങ്കെ വായാതിനതുനാലേം ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ആത്തുമാവിലെ ഉതവിനാലേം എനക്ക് വന്തതിലെല്ലാം വുടുതൽ കിടയ്ക്കും ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്.