35 നിന്നെ എങ്കാക്ക് അതികാരിയായും നായം ഇടിനാളായും ആര് വച്ചതൊൺ അവറെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടെ ഇം മോശയതാൻ തെയ്വം കത്തുമെ മുൾപടപ്പിൽ വെളിവായെ തൂതൻനാലെ നായമിടിനാളായും രച്ചകനുമായ് കടത്തിവുട്ടത്.
മോശെ എളുതിയെ പൊത്തകത്തിൽ മുൾപാളീൽ തീ കത്തിനവോളെ തെയ്വമെ കണ്ടതെ ചൊന്നാൻ, ചത്തവേരാ ഉശിരോറി പിശയ്ക്കിനതചൊല്ലി ചൊല്ലിയിരുക്കിനതെ നിങ്കെ പടിയാത്തതീൻ? അവുടെ ഏൻ അബുറാകാം തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും ഒൺ മോശേകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ അവൻ രാച്ചത്തിലെ ചിലെ ആളുകെ അവനെ വൊറുത്ത്, ‘ഇം മനിശൻ എങ്കാക്ക് രാശാവായ് വേണ്ടെ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് അവനുക്ക് പുറകോടേ ചേതിക്കാറാളെ വുടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “ചെന്നെ വേണ്ടെ ബറബാശെ മതി” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ; ബറബാശ് എന്നത് ഒരു കലവിരിക്കാറൻ താൻ.
ഒണ്ണാ അവറെ, “ചെന്നെ കൊണ്ടോ, ചെന്നെ കൊണ്ടോ; ചെന്നെ ശിലുവേൽ തറേൻ” ഒൺ കുലവയാ നുണ്ണെ. അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ്, “നിങ്കെ രാശാവെ ഏൻ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് മുയ്ക്കമാനെ വലിയെ പൂയാരികാട്, “എങ്കാക്ക് കയിശരെ വുടെ വോറൊരു രാശാവില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
മോശെ ചൊല്ലിയതുവോലെ, “തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് നിങ്കെ ഉടപ്പുറവികളിൽ നുൺ എന്നവോലെ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനെ എത്തും; അവൻ ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടെ ബൂറാ നിങ്കെ പാലിക്കോണും.
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.
നാപ്പത് വരിയമോഞ്ച് ശീനായ് മലെ മണൽ പെത്താരത്തിൽ വച്ച് മുൾപടപ്പിൽ തീ കത്തുമവോളെ, കരുത്താവിലെ തൂതൻ അം തീയിൽ അവനുക്ക് വെളിവായെ.
കട്ടായക്കാറാളും തെയ്വമെ നിനയാതേം ചത്തിയമെ കോളാതേം ഇരുക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ തകപ്പരുവോലയേ നിങ്കളും തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് മറുതലിക്കിനെ.
കാൺമ്പെ കൂടാത്തെ തെയ്വത്തിലെ കാൺമ്പേക്കാനെ ഉരുവംതാൻ കിരിശ്ത്തു. അവൻ എല്ലാ പടപ്പുക്കും മിന്നേ ഒള്ളാതാൻ.
തെയ്വ തൂതരുകാട് ചൊല്ലിയെ വശനം ചത്തിയം താൻ; അതെ പാലിയാപ്പോയവേരാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
അവറെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറനാനെ മോശേലെ പാട്ടാം കുഞ്ചി ആട്ടിലെ പാട്ടാം പാടി ചൊല്ലിയത്, “വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവേ, നിൻ ചെയ്തികെ ചരിയാനതും അരിശുകവുമാനത്. എല്ലാ രാച്ചത്തിലേം രാശാവേ, നിൻ വശികാട് നീതിയൊള്ളതും ചത്തിയമാനതും താൻ.