32 “ഏൻ നിൻ വലിയെ വലിയോരാനെ അബുറാകാമിലെ തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും താൻ” ഒൺ കരുത്താവ് കുരവുട്ടെ. മോശെ വെരുണ്ട് തറു തറുപ്പെ പുടിച്ചാലെ അങ്കെ നോയ്ക്കതില്ലെ.
ശിശിയരുകാട് ഇം ചത്തമെ കേട്ടവോളെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട് മണ്ണിൽ കമുന്തു ബൂന്തെ.
ഏൻ അബുറാകാം തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമുമാനെ ഒൺ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അവൻ ചത്തവേരാ തെയ്വമില്ലെ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കിനവൻ തെയ്വം താൻ.”
അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊൽകേക്ക് അവറാത്തുക്ക് ആരുക്കും മുടിഞ്ചതില്ലെ; അണ്ണേക്കിരുന്ത് അവൻകാൽ ഒണ്ണാം കോപ്പേക്ക് ആരുക്കും ത്റാണി നാപ്പോയെ.
ഇതെ കണ്ടാലെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഏശു കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, ഏൻ പാപിയാനെ മനിശൻനാലെ നീ എന്ന വുട്ടെ പോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അബുറാകാമിലെ തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും ആനെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം ഉടയാ ഏവൽക്കാറനാനെ ഏശുവെ മകിമപ്പടുത്തിയെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ അവനെ അതികാരികെ കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ. പീലാത്തോശ് അവനെ മത്തം വുട്ടാകേക്ക് നിനച്ചെ; അപ്പണും നിങ്കെ പീലാത്തോശുകാൽ വച്ചും പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
മോശെ അതെ കണ്ട് വെരുണ്ടെ; അത് എന്തൊൺ കുറിയ്പ്പാ നോക്കേക്ക് കിട്ടേക്ക് പോയെ, അന്നേരം കരുത്താവിലെ ചത്തം കേട്ടത്,
പകറം അതക്കാട്ടി മികന്തതും മേലോകത്തിൽ ഒള്ളതുമാനെ തേശമമേ അവറെ കാത്ത് ഇരുന്തെ; അതുനാലെ തെയ്വം അവറളിലെ തെയ്വം ഒൺ ചൊൽകേക്ക് തെയ്വം വെക്കപ്പടിനതില്ലെ; അവൻ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരു പട്ടണമാം ഒരുക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.
അവനെ കണ്ടവോളെ ഏൻ ചത്താവോലെ ആയ് അവൻ കാൽകാൽ ബൂന്തെ. അവൻ ഉടയാ വലത്തക്കയ്യെ എനക്ക് മീത്തോട് വച്ച് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “പേടിയാതെ, ഏൻ മുതയാളും കടശിയാളും