27 ഒണ്ണാ ഇണങ്കനെ അന്നിയായമെ ചെയ്കിട്ടിരുന്താ മോശയെ ഉന്തിമാത്തിയാലെ ഇകനെ കേട്ടെ, “എങ്കളെ നായമിടുകേക്കും അതികാരമെ നടത്തുകേക്കും നീയാര്?
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻകാട് മൂപ്പരുകാടും ഏശുവുകാക്ക്, “എന്തൻ അതികാരത്തിൽനേ നീ ഇതെ ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “മനിശാ, എന്നെ നിങ്കാക്ക് നായമിടിനാളായും ചൊത്തെ പങ്കിനാളായും ആയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവറെ അപ്പോശ്ത്തലരാനെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം മില്ലോട് നുറുത്തിയാലെ, “എകനനേ ഇതെ ചെയ്യത്? എന്തൻ അതികാരംനേ നിങ്കാക്ക് ഇരുക്കിനത്? ആര് നാമമെ നിങ്കെ ഇത്തുക്ക് എടുത്തത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്ങ്കെ. “അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.
നിന്നെ എങ്കാക്ക് അതികാരിയായും നായം ഇടിനാളായും ആര് വച്ചതൊൺ അവറെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടെ ഇം മോശയതാൻ തെയ്വം കത്തുമെ മുൾപടപ്പിൽ വെളിവായെ തൂതൻനാലെ നായമിടിനാളായും രച്ചകനുമായ് കടത്തിവുട്ടത്.
നങ്കെ വലിയോരുക്ക് അവൻ ചൊല്ലെ ഏത്തെടുപ്പേക്കു മനശ് നാപ്പോയെ. അവറെ മിശ്രേമുക്കേ തിരുമ്പി മണ്ടുകേക്ക് നിനച്ചെ.
ഇതെ കേട്ട് ചട്ടെ ശവേൽ ഇരുന്തവേരാ തേവാനോശുകാക്ക് പല്ലനൂറെ കടിച്ച് വറുമമെ എടുത്തെ.