10 ഒണ്ണാ തേവാനോശ് കുരവുടുമവോളെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് അവനുക്ക് പുത്തിയെ കൊടുത്തനാലെ അവറാത്തുക്ക് അവനുക്ക് എതിരായ് നിൽപ്പേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലെ.
അവൻ തന്തേരുകാടാം മക്കളാം ഒത്തുമേലാക്കും, ചൊന്നെ ചൊൽ ഉറയാത്തവേരാളെ നീതിമാൻമാരുകാട് അറിവുക്ക് തിരുപ്പീം, കരുത്താവിലെ വരവുക്ക് മാനടവനെ ഒരുക്കുവച്ചൂട്ടി ഏലിയാവ് ഒണ്ണാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോകും.”
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കകാൽ എതിരാളിയായിരുക്കിനെ ഒരാക്കും നിങ്കളെ തടേകേക്കും മറുത്ത് ചൊൽകേക്കും കൂടാത്തെ വാക്കുകാടാം അറിവാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
അത്തുക്ക് പടയാളികെ, “ചെൻ കുരവുടിനതുവോലെ ആരും ഒരുനാളും കുരവുട്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഇല്ലെ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ഒണ്ണാ അവറളെ നാശമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കനാലെ മുടിയാത്ത്; നിങ്കെ തെയ്വ വുറോതികെ ഒൺ വരുവാനില്ലെ ഒൺ നിനച്ചുതാൻ ഏനിതെ ചൊന്നത്.
അത്തുക്ക് അവറെ കോളാരാ ചിലവേരാളെ ഉടവറെ കൂട്ടത്തിലായ്ക്കി, “ചെൻ തെയ്വത്തുക്കും മോശേക്കും വുറോതമാ കുത്തമെ ചൊന്നതെ എങ്കെ കേട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലെ വച്ചെ.
ലിവർത്തീനര് ഒണ്ണെ എകൂതാ പള്ളീൽ കൂടി വരുമെ കുറേനായിലവേരാളും അലക്കിശാന്തിരിയെ, കിലിക്കിയെ, ആശിയ ഒണ്ണെ തേശത്തിലെ വേരാളിൽ ചിലവേരാളും തേവാനോശുകാൽ തെയ്വമെ വെക്കമെ കെടുത്തിയെ.
കട്ടായക്കാറാളും തെയ്വമെ നിനയാതേം ചത്തിയമെ കോളാതേം ഇരുക്കിനവേരാളേ, നിങ്കെ തകപ്പരുവോലയേ നിങ്കളും തെയ്വ ആത്തുമാവുക്ക് മറുതലിക്കിനെ.
നിങ്കെ നമ്പിക്കേക്ക് മനിശെ മാനടവൻ അറിവില്ലെ, തെയ്വ ചക്കിതിയേ താൻ അടിത്താനമായിരുക്കിളത്. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയതും പടിയ്ക്കെ വച്ചതും വശപ്പടുത്തിനെ അറിവാലയില്ലെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് തന്തെ ചക്കിതിയാലതാൻ.