19 ഒണ്ണാ അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവിലെ തൂതൻ വന്ത് ഇരുട്ടറേലെ വാതലെ തുറന്ത് അവറളെ പുറത്തുക്ക് കുടത്താലെ,
ഒണ്ണാ അവൻ ഇകനെ നിനച്ചിരുന്തവോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവനുക്ക് കനാത്തിൽ വെളിപ്പട്ട് അവൻകാക്ക്, “താവീത് മകനാനെ ഓശേപ്പെ, നിൻ പെണ്ണായ് മറിയാവെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മടിയാതെ; എന്തൊണ്ണാ അവയേത്തിൽ ഉരുവായിരുക്കിനെ പുള്ളെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ ഉരുവായതാൻ.
ഓശേപ്പു ഉറക്കത്തിൽനുൺ അയന്ത് കരുത്താവിലെ തൂതൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ മറിയാവെ ഉടയാ പെണ്ണായ് ഏത്തെടുത്തെ.
അവറെ പോയോഞ്ചി കരുത്താവിലെ ഒരു തൂതൻ കനാത്തിൽ ഓശേപ്പുക്ക് വെളിപ്പട്ട്, “നീ എന്തി പുള്ളയാം അവൻ തള്ളയാം കൂട്ടിയെടുത്ത് മിശ്രേമുക്ക് പോയ് തപ്പിച്ചോനിൻ; കെരോതാവ് പുള്ളെ കൊണ്ണൊറീകേക്ക് തേടിനനാലെ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നതുവരേക്ക് അങ്കേ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കെരോതാവു ചത്തോഞ്ച് കരുത്താവിലെ ഒരു തൂതൻ മിശ്രേമിൽ വച്ച് കനാത്തിൽ ഓശേപ്പുക്ക് വെളിപ്പട്ടെ.
പെട്ടൊൺ ചരിയാനെ പൂമി കുലുക്കം ഒണ്ടായെ. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവിലെ തൂതൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി വന്ത് കല്ലെ ഉരുട്ടി മാത്തി അത്തുക്ക് മീത്തോട് ഇരുന്തെ.
അമ്പോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ, തെള്ളിയെ പുകയ്ക്കുമെ പീടത്തുക്ക് വലത്തക്കോട് നിക്കിനതായ് ശെക്കരിയാവുക്ക് വെളിപ്പട്ടെ.
അമ്പോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവറാത്തുക്ക് വെളിവാകേം കരുത്താവിലെ വെട്ടം അവറാത്തുക്ക് ചുത്തുകോടും മിന്നി മിനുങ്കുകേം ചെയ്യെ. അതുനാലെ അവറെ ഒത്തേ അരണ്ട് പറന്തേയെ.
പകൽ മൂണ് മണി ആയവോളെ അവൻ ഒരു തറുശനമെ കണ്ടെ; അത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ തൂതൻ കൂരയകത്തിൽ തൻകാക്ക് വരിനതെ കുറിപ്പാ കണ്ടെ; അന്നേരമേ “കൊറുനല്ലിയോശേ” ഒൺ തന്നെ വുളിക്കിനതാം കേട്ടെ.
അവൻ തെയ്വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടാതെ ഇരുന്തനാലെ പെട്ടൊൺ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവനെ അടിച്ചിട്ടെ; അകനെ അവൻ പുശുവരിച്ച് ചത്ത് ഉശിരെ വുട്ടെ.
പെട്ടൊൺ ചരിയാനെ പൂമി കുലുക്കം ഒണ്ടായെ; അത് ഇരുട്ടറേലെ അടിത്താനമെ കൂടി ഉളക്കുമതുതാൻ; പുടീയൊൺ ഇരുട്ടറേലെ എല്ലാ വാതലും തുറന്ത്, എല്ലാരാം കെട്ടിയിരുന്തെ ചങ്കിലീം തൻബാട്ടിൽ പൂഞ്ച് അടീക്ക് കൊട്ടിയെ.
എൻ ഉടേമനും ഏൻ കുമിടെ വാങ്കിനാളുമാനെ തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ തൂതൻ നിനട്ട് റാവ് എൻകാക്ക് വന്താലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
പിന്നെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ പിലിപ്പോശുകാൽ, “നീ എന്തി തെക്കോളെ ഇടത്തിൽ എരുശലേമിൽ നുൺ കെശ്ശാവുക്ക് പോനെ വശീൽ ആരും നാത്താനുക്ക് പോ” ഒണ്ണെ.