17 വലിയെ പൂയാരീം അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തവേരാക്കും ശതൂക്കിയര് കൂട്ടത്തിലവേരാക്കും ചരിയാനത്തിൽ പുറണിയോറി അപ്പോശ്ത്തലരുക്ക് വുറോതമായ് എന്തൊണ്ണാലും ചെയ്യോണും ഒൺ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.
എകൂതാ തലവരുകാട്ടുക്ക് ഏശുവുകാക്കിരുന്തെ പുറണിനാലതാൻ ഏശുവെ തൻകാൽ പുടിച്ച് കുടത്തതൊൺ അവനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ.
രാടിപിരാടുകേക്ക് പരീശരിലും ശതൂക്കിയരിലും ഒള്ളെ കനേമാളുകെ തൻകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടവോളെ അവൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പാമ്പുക്ക് പുറന്തെ മക്കളേ, വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുൺ തപ്പിച്ച് വുട്ട് ഓടി പോകേക്ക് നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തത് ആര്?
ലാശരുനാലെ കനേകം എകൂതരുകാട് അവറളെ വുട്ട് ഏശുവേത്തിൽ നമ്പിയതുനാലെ ലാശരാം കൊൽകേക്ക് വലിയെ പൂയാരിയേര് നിനച്ച് കൂട്ടിയെ.
അന്നേരം പരീശരുകാട്, “നോക്ക്, നങ്കാക്ക് ഒണ്ണാം ചെയ്വെ കൂടാത്തെ നിലമേൽ ഇതി ഉലകം ബൂറാ അവനുക്ക് പുറകോടേ ആയേയെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
മാനടവൻ വന്തടേനതെ കണ്ടാലെ എകൂതരാനെ ആളുകെ പുറണിപുടിച്ച് പവുലോശ് ചൊല്ലിയത്തുക്ക് എതിരാ ഏയ്ലകെട്ടി പവുലോശെ വെക്കം കെടുത്തിയെ.
ഒണ്ണാ ഏശുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ചെ പരീശര് കൂട്ടത്തിലെ ചിലരെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “എകൂതരല്ലാത്തെ വേരാ പരിച്ചേതനയെ ഏൽക്കോണുമൊണ്ണും മോശെ ചട്ടത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നിക്കോണുമൊണ്ണും നിങ്കെ അവറകാൽ ചൊല്ലോണും” ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഇത് ചിലെ എകൂതരുക്ക് പുറണിയെ എത്തിയെ. അവറെ കവലെ ചട്ടമ്പികളെ വുളിച്ചുകൂട്ടി മാനടവനിടേൽ കലകമെ ഒണ്ടായ്ക്കി പവുലോശാം ശീലാശാം മാനടവനുക്ക് മില്ലോട് കുടത്ത് നുറുത്തുവച്ചൂട്ടി അവറെ ആശോൻ ഒണ്ണാ കൂരയെ വളഞ്ചെ.
പൂമിനാട്ടിൽ അതികാരം നടത്തിനെ രാശാക്കൻമാരുകാട് തങ്കളമേ ഒരിയ്ക്കി കരുത്താവുക്കും അവൻ പട്ടമെ കൊടുത്ത് കടത്തിവുട്ടെ മശികാ ഒണ്ണാക്കും വെതിലാ മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കിനെ’ ഒൺ നിൻ അടിയാനാനെ താവീതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ അരുളിയവനേ,
വലിയെ പൂയാരി കന്നാവും കയ്യപ്പാ ഒണ്ണാളും ഓകന്നാനും അലക്ക്ശാന്തരും വലിയെ പൂയാരിയേര് ചാതിയാനിലവേരാ എല്ലാരും ഒണ്ടായെ.
അതുവോലതാൻ എരുശലേമുക്ക് ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ ഊരിൽ നുൺ കൂടി മനിശെ മാനടവൻകാട് നോയ് നൊടികാറാളാം മുനി പുടിച്ചവേരാളാം കുടത്തെ; അവറാത്തുക്കെല്ലാം ചുകമും കിടച്ചെ.
ഇം ആക്കോവിലെ മക്കകാട്ടിൽ വലിയോരുകാടെല്ലാരും തമ്പി ഓശേപ്പുകാക്ക് പുറണിയെന്തി അവനെ മിശ്രേമിലവേരാക്ക് വിത്തെ; ഒണ്ണാ തെയ്വം അവനും മത്തും ഇരുന്തെ.
കണ്ണുകടി, കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് നുറഞ്ചൊള്ളെ നടത്തെ, പഞ്ചെ തൂതൻ, തിശനാത്തെ ആശെ ഇകത്തെ നിച്ചനാത്തെ കാരിയമെല്ലാം താൻ. ഇതുകാടെ ചെയ് നടക്കിനവൻ തെയ്വ രാച്ചമെ ഏത്തെടാത്ത് ഒൺ ഏൻ മിന്നേ ചൊല്ലിയതുവോലെ പിന്നേം താക്കലെ തരിനെ.
“നങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് തെയ്വം നങ്കളിൽ തന്തിരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് നങ്കെ തെയ്വമെ വുട്ട് അകന്ത് പോവാനില്ലെ ഒൺ വയ്രായ്ക്കമാ നിക്കിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് വുറുതാവീ?
നിങ്കെ പുതുവനായ് പുറന്ത് ഇരുക്കിനതുനാലെ വോറെ വേരാക്ക് കറുമം വരുകേക്ക് നിനയാതേം ചതിവെ കാട്ടാതേം കള്ളംകവടമെ കാട്ടാതേം കുശുമ്പെ ചൊല്ലി നടകാതേം വോറെ വേരാളെ മാനമെ കെടുത്താതേം