11 അത് ശവേക്കും ഇം ചേതിയെ കേട്ടവനാരെല്ലമോ അവറാത്തുക്കും അരളി പുടിച്ചെ.
എപശോശിൽ കുടിയിരുന്തെ എല്ലാ എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും ഇതെ കേട്ടതും അരളി പുടിച്ചേയെ; അകനെ കരുത്താവിലെ നാമമെ കനേമാളുകളും എപ്പേരുപ്പട്ടതൊൺ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
ഇത് എല്ലാരുക്കും വെരിളി ആയേയെ; അപ്പോശ്ത്തലരുനാലെ ചരിയാനത്തിൽ അടകാളമും അരിശുകമുമെല്ലാം നടന്തെ.
ഇപ്പേച്ചെ കേട്ടതും അനന്നിയാശ് അപ്പണേ ബൂന്ത് ചത്തെ; ഇം ചേതിയെ കേട്ടവനുക്കെല്ലാം മതെ ചരിയാനത്തിൽ അരളി പുടിച്ചേയെ.
അകനെ എകൂതിയാ, കെലീലാ, ശമരിയാ ഒണ്ണെ തേശത്തിൽ നമ്പിക്കയാനവേരാ കൂട്ടത്തുക്ക് നിമതി കിടയ്ക്കുകേം അവറെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ പിലപ്പട്ട് കരുത്താവിലെ ആതരവിൽ വളറുകേം എണ്ണത്തിൽ പെരുകുകേം ചെയ്യെ.
അതുനാലെ പിരിയമാനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ എപ്പണും തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് ചെയ് നടന്തതുവോലെ ഏൻ ഇരുക്കിനവോളെ മട്ടുമില്ലെ ഏൻ നാത്തവോളേം രച്ചെ കിടച്ചവേരാ പിശയ്ക്കിളവോലെ നിങ്കളും തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോടെ പേടിയോടേം നടിയ്ങ്കീം പിശേനിൻ.
നമ്പിക്കയാലെ നോകെ അതുവരേക്ക് കാണാതിരുന്തെ കാരിയങ്കാടെചൊല്ലി തെയ്വത്തിൽ നുൺ മുന്നറിവ് കിടച്ചവോളെ ഉടയാ കൂരക്കാറാളെ രച്ചപ്പടുത്തുകേക്കുചൂട്ടി ചാമിക്കാറനായ് ഒരു പെട്ടകമെ ചെയ്യെ. അകനെ ഉടയാളിലെ നമ്പിക്കയാലെ നീതീക്ക് അവകാശിയാകേം ഉലകമെ കുത്തമെ വിതിക്കുകേം ചെയ്യെ.
ആരും തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ഇരുന്ത് ബൂശാതിരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും; ആരും ഉള്ളത്തിൽ കയ്പ്പാനെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ച് വോറെ ഒള്ളവേരാക്കുകൂടി കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോക്കോണും.
അതുനാലെ കുലുക്കേക്ക് മുടിയാത്തെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കേക്ക് നങ്കെ നണ്ണി ഒള്ളവേരാളായ് തെയ്വമെ പിരിയപ്പടുത്തിളെ നിലേൽ കൊണ്ടാടി പേടിയോടെ വേലെ ചെയ്യാം.
അതുനാലെ അവൻ തപ്പാറുകേൽ കടപ്പേക്ക് ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ വാക്ക് ഇപ്പണും ഇരുക്കിനനാലെ നിങ്കളിൽ ആരുക്കൊണ്ണാലും അത് കിടയാപ്പോയെ ഒൺ വാരാതിരുപ്പേക്ക് നങ്കെ കെവുനമാ ഇരുക്കോണും.
മുകറെ നോക്കാതെ ഒവ്വോരുത്തൻ ചെയ്യിനെ കാരിയത്തുക്കു നായമെ വിതിക്കിനാളെ നിങ്കെ തകപ്പൻ ഒൺ വുളിക്കിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇം ഉലകത്തിൽ വോറേ പണ്ണേൽ നുൺ വന്തു പിശയ്ക്കിനവേരാവോലെ പിശയ്ക്കിനെ കാലം മുച്ചൂടും അവനുക്ക് മാനമെ കൊടുത്തു പേടിയോടെ പിശയ്ക്കോണും.
കരുത്താവേ, ആര് നിൻ നാമമെ പേടിയാതേം മകിമപ്പടുത്താതേം ഇരുക്കും? നീ മട്ടും താനെ ഒരേയൊരു ചുത്തമാനവൻ; നീതിയൊള്ളെ നിൻ ചെയ്തികെ വിളയ്ങ്കി വന്തനാലെ എല്ലാ ചാതിക്കാറാളും നിനക്ക് മില്ലോട് വന്ത് നിന്നെ വണങ്കും.”