7 അവറെ അപ്പോശ്ത്തലരാനെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം മില്ലോട് നുറുത്തിയാലെ, “എകനനേ ഇതെ ചെയ്യത്? എന്തൻ അതികാരംനേ നിങ്കാക്ക് ഇരുക്കിനത്? ആര് നാമമെ നിങ്കെ ഇത്തുക്ക് എടുത്തത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളെ വലിയെ പൂയാരിയേരും മാനടവൻകാട് മൂപ്പരുകാടും ഏശുവുകാക്ക്, “എന്തൻ അതികാരത്തിൽനേ നീ ഇതെ ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
“എന്തൻ അതികാരമെ വച്ചുനേ നീ ഇതയെല്ലാം ചെയ്യിനത്? ഇതെ ചെയ്കേക്ക് നിനക്ക് അതികാരമെ തന്തത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അന്നേരം എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “ഇകനയെല്ലാം ചെയ്കേക്കൊള്ളെ അതികാരം നിനക്ക് ഒള്ളെ ഒണ്ണത്തുക്കൊള്ളെ എന്തൻ അടകാളമെ കാട്ടി തരുകേക്ക് നിനക്ക് മുടിയും?” ഒൺ കേട്ടെ.
അന്നേരം മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും വേശീക്ക് നടന്തെ കുത്തത്തുക്ക് പുടിപട്ടെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളയെ കുടത്ത് മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.
അവറെ ഇതെ കേട്ടവോളെ വലിയവനിലിരുന്ത് ഒവ്വൊരാ അങ്ക് നുൺ കലഞ്ചി പോയെ; കടശീക്ക് ഏശുവും അം പെൺമ്പുള്ളേം മട്ടും അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചാളും ചത്തവേരാളിൽനുൺ തെയ്വം ഉശിരെ കൊടുത്തു എത്തിയവനാനെ നശരായൻ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ താൻ ചെന്നുക്ക് നൽചുകം കിടച്ച് നിങ്കാക്ക് മില്ലോട് നിക്കിനതൊൺ നിങ്കളും ഇശ്രവേലിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും അറിഞ്ചോകോണും.
വലിയെ പൂയാരി കന്നാവും കയ്യപ്പാ ഒണ്ണാളും ഓകന്നാനും അലക്ക്ശാന്തരും വലിയെ പൂയാരിയേര് ചാതിയാനിലവേരാ എല്ലാരും ഒണ്ടായെ.
തെയ്വ ആത്തുമാവ് നുറഞ്ച് പത്തിരോശ് അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “മാനടവൻ തലവരുകാടും മൂപ്പൻമാരുമേ,
അകനെ കെമാലിയേൽ ചൊല്ലിയതെ അവറെ കേട്ട്, അപ്പോശ്ത്തലരളെ വുളിച്ച് കുടത്ത് അടിയ്ക്കെ വച്ചാലെ, കണ്ടിപ്പാ ഇനി ഏശു പേച്ചമേ കുരവുടുവാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ.