18 പിന്നെ അവറെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം അകത്തുക്ക് വുളിച്ചാലെ, “ഇനിയിരുന്ത് ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ ആരളാം പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പാനില്ലെ” ഒൺ അവറകാക്ക് തിട്ടമിട്ടെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതി കിടച്ചാലെ എരുശലേമിലും എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ശമരിയാവിലും എന്തുക്ക്, പൂമീലെ അത്തം വരേക്ക് നിങ്കെ എന്നെ വെളിവാക്കും.”
“നിങ്കെ തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് പോയാപ്പിലെ അങ്ക് ഇരുക്കിനെ മാനടവൻകാലെല്ലാം ഇം പുതുവൻ പിശപ്പിലെ കാരിയമെ ചൊല്ലോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“ഇം ഏശുവെ പേരേത്തി മനിശെ മാനടവനെ പടിയ്ക്കെ വയ്പ്പാനില്ലെ ഒൺ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് തിട്ടമിട്ടതാനേ?” അപ്പണും നിങ്കെ എങ്കെ ചൊല്ലിയതെ കോളാതെ നിങ്കെ ഉവതേശമെ എരുശലേമിലവേരാക്കെല്ലാം വെളിവായ്ക്കി കൊടുക്കിനെ; അം മനിശൻ ചാവിലെ കുത്തമെ എങ്കെ തലേൽ വയ്പ്പതാനീ നിങ്കെ കങ്കണം കെട്ടിനത്.
അകനെ കെമാലിയേൽ ചൊല്ലിയതെ അവറെ കേട്ട്, അപ്പോശ്ത്തലരളെ വുളിച്ച് കുടത്ത് അടിയ്ക്കെ വച്ചാലെ, കണ്ടിപ്പാ ഇനി ഏശു പേച്ചമേ കുരവുടുവാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലി അവറളെ കടത്തിവുട്ടെ.