11 അവൻ പത്തിരോശും ഓകന്നാനും മത്തും ശലോമോൻ പങ്ക് ഒൺ പേരൊള്ളെ മണ്ടവത്തുകാൽ നുണ്ണവോളെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാക്ക് അരളി പുടിച്ചിരുന്തതുനാലെ അവുടേക്ക് ഓടി കൂടിയെ.
“നങ്കാക്ക് തിൻബേക്ക് ഒള്ളെ പെശകാ വിരുന്തെ നിങ്കെ പോയ് ഒരുക്കിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം കടത്തിവുട്ടെ.
മുനികാട് വുട്ടുപോയെ മനിശൻ “ഏനും നിൻ പുറക്ക് വരട്ടെ” ഒൺ അനുമതിയെ കേട്ടെ. ഒണ്ണാ ഏശു,
ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിലെ ശലോമോൻ മണ്ടവം എന്നാൻ നടക്കുമെ.
ഇം ഒച്ച ആയവോള ആൾക്കന്നെ വന്ത് കൂടിയെ; അവറെ കുരവുട്ടത് ഒവ്വൊരുത്തനും ഉടവനുടവൻ പാശേൽ കേട്ടനാലെ വന്തിരുന്തവേരാ വെരുണ്ടേയെ.
അതെ കണ്ടാലെ പത്തിരോശ് മാനടവൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇതെ കണ്ട് എന്തുക്ക് നിങ്കെ വെരുണ്ട് ഇകനെ എങ്കളെ വുറയ്ക്കെ വുറയ്ക്കെ നോക്കിനത്? ഇത് എങ്കെ ചക്കിതിയാലയോ എങ്കെ ചാമിക്കാറാ ആയനാലയോ നാത്തെ ചെന്നെ നടപ്പേക്ക് ആയ്ക്കത്.
പത്തിരോശും ഓകന്നാനും തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് ഓറിനതെ കണ്ടാലെ, എന്തൊണ്ണാലും തരോണും ഒൺ അവറകാൽ കെഞ്ചി കേട്ടെ.
അവറെ അവനെ കുറിപ്പാ നോയ്ക്കെ, പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “എങ്കള നോക്ക്” ഒണ്ണെ.
അപ്പോശ്ത്തലരുനാലെ കനേകം അടകാളമും അരിശുകമും മാനടവൻ ഇടേൽ നടന്തെ; നമ്പിക്കയോടെ വന്തവേരായെല്ലാം ഒരു മനശോടെ ശലോമോൻ മണ്ടവം എന്നാൻ കൂടി വരുമെ.