4 അത് കയ്യിൽ തൂയ്ങ്കി കിടക്കിനതെ കണ്ടാലെ, “ഇം മനിശൻ കുലകാറൻ എന്തോ; കടലിലിരുന്ത് തപ്പിച്ച് വന്തപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുപ്പെ നീതിതേവി അവനെ വുടാത്തെ” ഒൺ തുരുത്തിലവേരാ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നീതിമാനാനെ കാവേൽ ഇലത്തത്തിലിരുന്ത് തെയ്വ ആലയത്തുക്കും ആകെ കളറീക്കും നടുവെ വച്ച് നിങ്കെ കൊണ്ണവനാനെ ബെരക്കിയാവ് മകൻ ശെക്കരിയാവ് ഇലത്തം വരെ പൂമിനാട്ടിൽ ബൂത്തെ വച്ചെ നീതിമാൻമാരുകാട് ഇലത്തത്തുക്കൊള്ളെ തണ്ടനെ നിങ്കളിൽ വരും.
അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട് മൊത്തമാ, “അവൻ ചാവിലെ കുത്തം എങ്കളേത്തിലും എങ്കെ മക്കമറുങ്കണ്ണിയേത്തിലും വന്തോട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “ഇം കെലീലേലവേരാക്ക് ഇകനെ ആയതുനാലെ അവറെ മീതിയൊള്ളെ കെലീലേലവേരാളക്കാട്ടി പാപമെ ചെയ് നടന്തവേരാ ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനതീ?
ഇല്ലെ, ശീലോകാമിലെ കോവുരം ബൂന്ത് ചത്തെ അം പതിനെട്ടാളുകേം എരുശലേമിൽ പിശയ്ക്കിനെ എല്ലാ മാനടവനക്കാട്ടീം കുത്തമെ ചെയ് നടന്തവേരാ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തോണതീ?
മീത്തോടമേ നോയ്ക്കി നായം വിതിയാതെ നീതിയോടെ വിതീനിൻ.”
അം തുരുത്തിലെ മാനടവൻകാട് എങ്കകാക്ക് ആതരവാ ഇരുന്തെ. മശേം ചരിയാനെ കുടുറും നാലെ തള്ളത്തീ ഇട്ട് എങ്കളെ എല്ലാരാം വുളിച്ചെടുത്തെ.
പവുലോശ് ഒരിത്തിനെ വുറകെ പൊറിയ്ക്കെടുത്ത് കുടത്താലെ തീയ്ക്കിട്ടെ. തീ ചൂടായതും അത്തിലിരുന്ത് ഒരു അണലി പുറത്തുക്ക് തത്തി പവുലോശ് കയ്യിൽ കടിച്ച് തൂയ്ങ്കി കിടന്തെ.
പവുലോശ് അം പാമ്പെ കുടഞ്ച് തീയ്ക്കിട്ടെ, ഒണ്ണാ പവുലോശുക്ക് ഒണ്ണും ആയതില്ലെ.
ഒണ്ണാ ചുണെ നാത്തയാളുകെ, നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ, അറയ്ക്കിനയാളുകെ, കുലകാറാ, കെട്ടെ കിടത്തക്കാറാ, ചെയ്വിനക്കാറാ, ചിലേ കൊണ്ടാടിനവേരാ ഇകത്തെ വേരാക്കും നരിയെ ചൊന്നെ ഏളവനുക്കും കാത്തു വച്ചിരുക്കിനെ കെന്തകം കത്തിനെ പൊയ്യൻതാൻ; അത് വന്ത് ഇരണ്ടാമത്തെ ചാവ്.”