3 പവുലോശ് ഒരിത്തിനെ വുറകെ പൊറിയ്ക്കെടുത്ത് കുടത്താലെ തീയ്ക്കിട്ടെ. തീ ചൂടായതും അത്തിലിരുന്ത് ഒരു അണലി പുറത്തുക്ക് തത്തി പവുലോശ് കയ്യിൽ കടിച്ച് തൂയ്ങ്കി കിടന്തെ.
പാമ്പുക്ക് പുറന്ത മക്കളേ, നിങ്കെ കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ആയിരുക്കയിലേ നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ കുരവുടുവേക്ക് നിങ്കാക്ക് എകനാനെ? ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരിനതുതാൻ വായ് വശീക്ക് പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
പാമ്പുകാടേ, അണലി മക്കളേ, നരകെ തണ്ടനേൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് എകനെ തപ്പിച്ചോകേക്ക് മുടിയും.
രാടിപിരാടുകേക്ക് പരീശരിലും ശതൂക്കിയരിലും ഒള്ളെ കനേമാളുകെ തൻകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടവോളെ അവൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പാമ്പുക്ക് പുറന്തെ മക്കളേ, വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുൺ തപ്പിച്ച് വുട്ട് ഓടി പോകേക്ക് നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തത് ആര്?
പാമ്പെ കയ്യിലെടുക്കും ചാകിളവോലത്തെ എന്തെ തുണ്ണാലും അവറാത്തുക്കു ഒണ്ണും വാരാത്ത്; അവറെ കയ്യെ വച്ച് വായാതിയാ നോയാളികേക്ക് ചുകം കിടച്ചോകും.”
അം തുരുത്തിലെ മാനടവൻകാട് എങ്കകാക്ക് ആതരവാ ഇരുന്തെ. മശേം ചരിയാനെ കുടുറും നാലെ തള്ളത്തീ ഇട്ട് എങ്കളെ എല്ലാരാം വുളിച്ചെടുത്തെ.
അത് കയ്യിൽ തൂയ്ങ്കി കിടക്കിനതെ കണ്ടാലെ, “ഇം മനിശൻ കുലകാറൻ എന്തോ; കടലിലിരുന്ത് തപ്പിച്ച് വന്തപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുപ്പെ നീതിതേവി അവനെ വുടാത്തെ” ഒൺ തുരുത്തിലവേരാ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ കിരിശ്ത്തുവിലെ വേലക്കാറായീ? ഏൻ കിരുക്കൻവോലെ ചൊന്നെ - ഏൻ അവറളക്കാട്ടി എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിലെ വേലക്കാറൻ; ഏൻ വൻ വേലെ ചെയ്യെ; കനേം തടവെ തടങ്കലിലായെ; ചാട്ടവാറിൽ കനേം അടിയേത്തെ; പലെ തടവേം ഉശിരു പോളെ നിലമേലായെ;
എങ്കളെ ആരുക്കും തിക്കിലെ ഒണ്ണാലും എങ്കെ കേൾവി കോക്കിനവേരായാനെ, ചാവുക്ക് എങ്കെ കിട്ടതട്ടയൊണ്ണാലും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനെ; അടി ഏൽക്കിനതൊണ്ണാലും ചത്തതില്ലെ.