25 അകനെ ഒരു തീര്പ്പും നാതെ കലഞ്ച് പോയവോളെ പവുലോശ് അവറകാൽ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
അള്ളേ, നരി ചാമിക്കാറാളേ, നിങ്കളെ ചൊല്ലി പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പലകേൽ പാടിയിരുക്കിനത് എത്തിനെ ചരി,
അത്തുക്ക് ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “നരി ചാമിക്കാറാളേ, നിങ്കളെ ചൊല്ലി പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് പലകേൽ പാടിയിരുക്കിനത് എത്തിനെ ചരി, ഇം മാനടവൻകാട് വായിൽ മട്ടുംതാൻ എനക്ക് മാനമെ തരിനത്; ഒണ്ണാ അവറെ ഇതയത്തിൽ എന്നെ വുട്ടു അകന്ത് ഇരുക്കിനെ.
പവുലോശ് ചൊല്ലിയത് ചിലവേരാ നമ്പി; ഒണ്ണാ ചിലവേരാ നമ്പിയതുമില്ലെ.
“എത്തിനതാൻ കേട്ടാലും നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാതെ താൻ ഇരുക്കും; എത്തിനതാൻ നോയ്ക്കാലും കാണാതെ താൻ ഇരുക്കും.
[പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലിയോഞ്ചവോളെ എകൂതര് അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടി കുലവപ്പട്ടി കിടന്ത് തീവോലെ നുണ്ണെ].
അന്നേരം തെയ്വ ആത്തുമാവ് പിലിപ്പോശുകാക്ക് നീ തേരുക്ക് കിട്ടേക്ക് പോയ് ചേന്ത് നടാ ഒണ്ണെ.
അതുനാലെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് ചൊന്നതുവോലെ, “ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കെ അവൻ ചത്തമെ കോക്കിനതൊണ്ണാ
പലകപ്പാട്ടുകാറാ ചൊന്നതൊണ്ണും മനിശൻ നിനവിൽ നുൺ നാത്തെ, ഒണ്ണാ തെയ്വം ചൊല്ലിയെ കാരിയം തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചി അവറെ ചൊല്ലിയതാൻ.