16 എങ്കെ റോമാ പട്ടണത്തിൽ പോയ് ചേന്തവോളെ തനക്ക് കാവൽ നിക്കിനെ കാവലാളീം മത്തും വോറേ ഇരുപ്പേക്ക് പവുലോശുക്ക് അനുമതി കിടച്ചെ.
അവുടെ വച്ച് പൊന്തോശുകാറൻ അക്കിലാവ് ഒണ്ണെ എകൂതനാം അവൻ പെൺ പിരിശ്ക്കിലാവാം കണ്ടെ; എല്ലാ എകൂതരും റോമാ പട്ടണത്തിലിരുന്ത് മണ്ടോണും ഒൺ കിലോതിയശ് രാശാവ് കൽപ്പനേ ഇട്ടനാലെ അവ്വിടേക്ക് ഇത്തലി ഒണ്ണാനിലിരുന്ത് വന്തവേരാതാൻ ഇം ആണും പെണ്ണും. പവുലോശ് അവറളെ പോയ് കണ്ടെ.
ഇകനെ ആയോഞ്ച് പവുലോശ്, “മക്കതോനിയാവിലും അക്കായി കൂറാ വശിയേ എരുശലേമുക്കും പോകാമൊണ്ണും അങ്ക് ഇരുന്ത് റോമാ പട്ടണത്തുക്കും പോകാം” ഒൺ മനശീൽ നിനച്ചെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവ് പവുലോശുകാൽ വന്താലെ, “പേടിയാതെ ഇര്; നീ എരുശലേമിൽ എനക്ക് ശാച്ചിയാ ഇരുന്തവോലെ റോമിലും ശാച്ചിയാ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പവുലോശെ കാവലിലേ ഇടുകേക്ക് ശതാതിപൻകാക്ക് തിട്ടമിട്ടെ; ഒണ്ണാ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുവാനില്ലെ ഒണ്ണും ഉടയാ ഇണങ്കര് അവനുക്ക് ഏവലെടുക്ക്നതെ വിലക്കുവാനില്ലെ ഒണ്ണും ചൊല്ലിവച്ച് പോയെ.
പിത്തുനാ എങ്കെ ശീതോൻ പട്ടണത്തിൽ പോയ് ചേന്തെ; പവുലോശുകാക്ക് ഊലിയോശ് ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തനാലെ ഉടയാ ഇണങ്കരുകാക്ക് പോകേക്കും കാൺമ്പേക്കും അവനുക്ക് തേവയാനതെല്ലാം വാങ്കുവേക്കും അനുമതി കൊടുത്തെ.
അന്നേരം പവുലോശ് ശതാതിപൻകാക്കും പടയാളികകാക്കും ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “കപ്പലോട്ടിനവേരാ കപ്പലിൽ നാതവോയാ നിങ്കാക്ക് തപ്പിച്ച് പോവെ കൂടാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ശതാതിപൻ പവുലോശെ കാപ്പോത്തോണുമൊൺ നിനച്ചാലെ അവറെ പടയാളികയെ വിലയ്ക്കെ. നീന്തുവെ തിക്കിനൊള്ളവൻ മിന്നേ തത്തി കരേകത്തുക്ക് നീന്തീം
നീ കണ്ടെ പെൺമ്പുള്ളെ പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരളേത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തിനെ വൻ പട്ടണമേതാൻ.”
ഇതു തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് പുത്തി തേവെ; ഏളു തലെ പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുക്കിനെ ഏളു മലതാൻ.