27 പയിനാലാം റാവായവോളെ കാത്ത് അടിച്ച് എങ്കെ കപ്പൽ അത്തിരിയാവ് കടൽ വശിയേ പോയവോളെ നടുക്കൂർ ചാമത്തിൽ കപ്പൽ ഒരു കരേകത്തിൽ ആയേയെ ഒൺ കപ്പലെ ഓട്ട്നവേരാ നിനച്ചെ.
ഒണ്ണാലും നങ്കെ ഒരു തുരുത്തിൽ പോയ് എമ്പട്ടോളെ.”
അതുനാലെ അവറെ ആശമെ അളന്ത് നോയ്ക്കെ; അപ്പെ നൂത്തി ഇരുവത് അടിവോലെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ; തൊപ്പനൊണ്ണതും അവറെ പിന്നേം അളന്തെ; അന്നേരം തൊണ്ണൂറ് അടിയൊൺ അവറെ കണ്ടെ.
ഒണ്ണാ കപ്പലെ ഓട്ടിനവേരാ കപ്പലെ ഇട്ടാലെ തപ്പിച്ചോവെ പയണമിട്ടെ; അത്തുക്ക് അവറെ മുന്തീൽ പോയ് നുൺ നങ്കൂരമെ ഇടുവവോലെ വള്ളമെ കടലിൽ ഉറയ്ക്കെ.
ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ ചൊത്ത് ഒരേയൊരു മണീക്കൂറിലേ നാശമായേയതേ” ഒൺ ചൊല്ലി കോന്ത് കവലപ്പടും. ഒവ്വോരു തിക്കുക്കും പോനെ കപ്പലിലെ കപ്പലോട്ടക്കാറാളും വേലക്കാറാളും കടലിൽ നുൺ ചമ്പാരിക്കിനവേരാ ബൂറായും തുലേൽ നുൺ